Friday, December 14, 2007

Plus ça change, plus c'est la même chose...

Tá athruithe móra tágtha ar an saol le tamall anuas, agus dul chun cinn á dhéanamh sa chomhlint in aghaidh na sceimhlitheoireachta. Ach is beag duine atá ar eolas faoi sin. Bíonn na dea-scéalta báite go domhain ar chúl nuachtán, má tá siad ann ar chor ar bith. Is cinnte go mbíonn gach droch-scéal ann, ámh.

San Iaráic, mar shampla, tá cúrsaí níos fearr ná a bhí siad le blianta. Tá sé ag éirí leis an straitéis atá i bhfeidhm. Tá níos lú daoine ag fáil bháis. Tá Al Cadhda díbeartha ón gcuid is mó den tír, agus tá na hIaráicigh ag obair ina gcoinne níos mó ná riamh. Ach an bhfaca éinne scéal mar sin le déanaí? In Lá Nua? Ní fhaca mé ansin ach scéal faoi bhuamadóir a d'éirigh leis mórán daoine a mharú. Ní bhíonn scéalta ann faoin dul chun cinn.

San Afganastáin, agus taobh léi, sa Phacastáin, tá sé ag éirí le harm an Phacastáin agus le harm NATO i gcaoinne an Talaban agus na sceimhlitheoirí. Ach is rún sin sna meáin, is dócha.

Ach bíonn cúpla focal ann faoi George Bush i gcónaí. Deir Dónal Mac Giolla Chóill san alt beag Ar an Lá Seo, atá in ainm is a bheith faoi bhás George Washington, gur cinnte nach mbeidh mórán d'oidhreacht fhónta dhearfach fágtha i ndiaidh George Bush. Is olc an scéal é is dócha go bhfuil an Iaráic saor agus an Talaban díbeartha as an Afganastáin, agus mórán eile.

Ar an láimh eile, tá dhá leathanach acu lán de bholscaireacht Al Gore... Ní dhearna siad trácht ar bith ar ráiteas an Phápa i leith an Téimh Dhomhanda (nach bhfuil naofa, dar leis).

Ba chóir dom duine cáiliúil Éireannach a mhaslú in pé alt a scríobhaimse is dócha. Ach is fearr liom "rúin" a scaoileadh.

Tuesday, November 27, 2007

Chuir George Bush an Phacastáin sa mheán Oirthear!

Tá a fhios agam go gcuireann galar an fhrithBhuiseachais isteach ar smaointe an duine, ach dar le eagarfhocal Lá Nua inniu, is féidir le Bush an tOirthear a aistriú siar. Seo thíortha an Mheán Oirthir, a eagarthóir...

Muise, agus cé go mbíonn a leithéid ag gearán faoi rud ar bith a dhéanann Meiriceá, bíonn siad chomh sásta gearán a dhéanamh aon uair nach ndéanann. Marbh le tae agus marbh gan é, mar atá. Dúirt Bush agus rialtas na Stáit nach bhfuilimid sásta le heachtraí Musharraf. Cad eile atá le déanamh? Agus an mbeadh cúrsaí ní b'fhearr ansin agus cumhacht ag an Taliban? Tá baol ann go mbeadh radacaigh i mbun sul i bhfad má thiteann an rialtas atá ann. An mbeadh sé ní b'fhearr dá dtabharfadh Musharraf meas don daonlathas? Cinnte! An ndeirimid sin? Cinnte! Ach is cuma sin le Lá Nua inniu. Tá comhlachtaí móra Mheiriceá ag tabhairt tacaíochta do Musharraf mar gheall ar an ola. Táim i ndáiríre - sin a deir siad! Comh fada agus is féidir liom a fheiscint, agus ní iriseoir mé, ní bhfaighimid aon ola ón Phacastáin. Is allmhaireoirí ola iad.

Aon duine a thuigeann an fuath do Bush (agus do Mheiriceá) a bhíonn ann, tuigeann an duine sin nach bhfuil fíricí tabhachtach ar bith in eagarfhocail ná scéalta nuachta...is fuath leo iadsan, freisin.

Eagarfhocal ar eagarthocal Lá Nua: Cacamas.

Ní dóigh liom go mbeidh aon mhaith le teacht as cainteanna Annapolis, d'ainneoin iarracht maith Bush. Mar a dúirt mé inné. Ní dóigh le CÓL agus Lá Nua gur fiú do Bush aon rud a dhéanamh, mar is Bush é. Muise.

“Uttering lines that send liberals into paroxysms of rage, otherwise known as ‘citing facts,’ is the spice of life. When I see the hot spittle flying from their mouths and the veins bulging and pulsing above their eyes, well, that’s when I feel truly alive.” - Ann Coulter

Monday, November 26, 2007

al-Dura, Iosrael agus Annapolis

Mar a tharla le mórán de na Cause Celibre in aghaidh Iosrael, ba bhréagach an líomhain seo gur mharaigh na hIosraeligh buachaill óg darb ainm al-Dura. Ní bheidh síocháin ann riamh agus a leithéid sin ar siúl. Is léir nach bhfuil suim ar bith ag mórán daoine san Eoraip, agus dar ndóigh sa mheán-oirthear, i síocháin le hIosrael.

Ach fós, beidh cruinniú mór thíortha an domhain ar bun i Meiriceá, sa chathair Annapolis. Is iomaí tír a bheidh páirteach ann. Dóbair gur thug na hArabaigh cead ar bith dá chéile freastal air. Agus ní léir go bhfuil údarás ar bith ag Údarás na bPalaistíneach. An rud is mó lena bhfuiltear ag súil as ná ráiteas go mbeidh Iosrael agus na Palaistínigh sásta "próiseas síochána" eile a chur ar bun.

Tá gach rud ina phraiseach do na Palaistínigh ón uair gur roghnaigh siad sceimhlitheoirí oscailte mar rialtas. Ach an bhfuil cúrsaí dona go leor fós go mbeidh siad dáiríre faoin síocháin? An mbeidh naimhde Arabacha Iosrael sásta leis sin riamh? Ní fheadar. Dá mbeadh gach duine i ndáiríre, bheadh seans ann. Ach is breá le daoine a gcuid drochchlaonta agus scéalta uafásacha faoi na Giúdaigh, faraor. Tá súil agam go bhfuil seans éigin ann. Ach nílim an-dóchasach fós.

Tuesday, November 20, 2007

Comhar

Mar a tharla, tá mo litir in Comhar na míosa seo, ag cuir in iúl cé chomh mí-shásta agus a bhí mé faoin alt maslach sin le Seán Ó hÉalaí. B'fhearr liom leithscéal, ach is dócha go bhfuilim sásta leis sin. Deir an t-eagarthóir ina dhiadh nach ndéantar aon chinsireacht ar thuairimí in comhar. Ach deirim fós, dá mbeadh alt faoin homaighnéasach, nó faoin lucht siúil, nó grúpa eile ar bith, ní bheadh siad sásta an bhiogóideacht chéanna a chur i gcló.

Is iomaí rud fiúntach a bhíonns in Comhar, agus is mór an trua nach mbíonn an t-eagarthóir níos cúramaí maidir le hábhar mar seo.

Friday, October 26, 2007

An Daonlathas i Meiriceá, agus Ráflaí faoina Bhás

Tá alt suntasach in Lá Nua inniú le Helen Nig Fhinn, bean Éireannach (go bhfios dom) atá ina cónaí i Nua-Eabhrac. Tá sí ag moladh féile scannán idirnáisiúnta ar ábhar an daonlathais. Ach san alt, luann sí cúpla rud eile.

Is minic a chloisim faoin bhfrith-Mheiriceánachas thar sáile, agus tá níos mó ná Meiriceánach amháin ann a chuireann i gcéil gur as Ceanada é/í, mar tá siad dubh dóite de na hionsaithe. Agus, de réir dealraimh, tá náire orthu faoina dtír féin. Is trua liom iad. Is féidir go mbeidís ní ba chompóirdí i gCeanada. Ach na daoine a gheall go mbeadh siad ag cur futhu i gCeanada má bhíonn bua ag George Bush, níor imigh. Caint amháin, seachas beart. Ach níl aon amhras ach go mbíonn sé deacair bheith i do Mheiriceánach thar sáile na laethanta seo go háirithe, agus is dócha go bhfuil sé rí-dheacair don té nach bhfuil bródúil as an tír seo. Mar a dúirt, is trua liom iad.

Luann Helen rud eile atá coitianta go leor na laethanta seo, agus sin an mhíthuiscint a bhíonn ag daoine maidir leis an daonlathas sa tír seo, agus an dóigh a fheidhmíonn sé. Is minic, go háirithe ar an eite chlé, nach mbíonn daoine sásta go bhfuil an daonlathas ann nuair a chaillíonn siad toghcháin. B'fhearr lena leithéid deachtóireacht shóisialach a chuirfeadh na dlithe i bhfeidhm gur mian leo. Mar dhea. Ach faoin daonlathas, bíonn buaiteoirí ann, agus bíonn cailiúnaithe ann. Sin an dóigh a oibríonn vótaí.

Ach an bhfuil daonlathas ar bith ann agus George Bush sa Teach Bán? Níl, ar shlí. Tá poblacht ann, mar a bhí riamh. Saghas daonlathais sin, ceart go leor, ámh.

Sna Stáit Aontaithe, tá dhá theach dála ann, agus uachtarán, agus cúirteanna. Sin na trí roinn. Tá ionadaithe sna tithe dála ó gach stát. Sa Seanad, tá beirt ann ó gach stát. Sa Teach, braitheann sé ar dhaonra an stáit. Agus caitheann gach duine aonar vóta dóibh go léir. Caitheann daoine aonara vótaí don uachtarán, ach bailítear le chéile iad agus i ndeireadh na dála, ní mór vóta lastigh an stát a bhualadh chun an vóta sin a thabhairt don uachtarán (cúpla vóta, de ghnáth). Sin an córas atá againn, agus feidhmníonn sé go han-mhaith, go raibh maith agat.

Má thugann na tithe dála dlí nua don uachtarán, tá ceart aige cosc a chur air. Ach má tá vótaí go leor sna tithe úd, is féidir leo an dlí a chur i bhfeidhm ina aineoinn. Braitheann gach rud ar vótaí na n-ionadaithe, agus braitheann ar vótaí an duine aonar cé hiad. Faraor, i mo stát féin, tá daoine sa Seanad nach n-aontaím leo riamh. Ach sin an córas atá againn. Ní cuirim i gcéil nach bhfuil an daonlathas ann mar gheall ar Hillary agus Schumer. Is raiméis sin.

Bhí deis ag lucht na heite clé vótaí a chaitheamh in aghaidh Bush dhá uair, agus theip orthu an bua a fháil. Dhá uair. Chaith mise mo vóta féin in aghaidh Bill Clinton dhá uair, agus theip orm. Sin mar a bhíonn. Sin an daonlathas atá againn. Níl sé foirfe, ach ní chreidimse go bhfuil córas níos fearr ann.

Aon duine a thugann faoi George Bush mar gheall ar 'easpa daonlathais,' is duine aineolach sin, faraor. Tá an daonlathas ceart go leor sna Stáit, go raibh maith agat.

Dála an scéil, d'fhéach mar ar shuíomh idirlín na féile, agus cé nach bhfuil dealramh olc ar an chuid is mó dá bhfuil ann, tá scannán amháin ann, an gcreidfeá, nach mbaineann leis an daonlathas ar chor ar bith, agus atá in éadan an "cogadh ar an sceimhlitheoireacht" agus ag cáineadh George Bush agus Meiriceá. Botún, is dócha, go bhfuil an ceann sin ann... Mar dhea.

Wednesday, October 24, 2007

Ionsaí Náireach ar Mheiriceá in Comhar

Tá síntiús agam den irisleabhar Comhar. Ceanaím é chun taitneamh a bhaint as an nGaeilge, as an siamsa agus dea-scríbhneoireacht a bhíonn ann. Ach caveat empor. Cad tá le léamh sa chéad alt san eagrán is déanaí ach alt a chuir racht feirge orm. Ní raibh mé in ann é a léamh ach ar ball, mar tá sé chomh maslach sin. Siamsa? Taitneamh? Dea-scríbhneoireacht? Beag an baol, mo léan.

Gach uair a cheapaim go bhfuil an frith-Mheiriceánachas ag dul i léig in Éirinn, bíonn dul amú orm. Déanaim iontas uaireanta cén fáth go mbacaim leis an teanga seo. Ach is liomsa í, agus is le daoine eile nach biogóidí iad, seachas leis na biogóidí amháin, buíochas le Dia. Ach bím do mo cheistiú féin gach uair a fheicim rud mar seo.

Scríobh an t-ainbhiosán biogóideach Seán Ó hÉalaí an feillbheart is maslaí dár léigh mé riamh faoi Mheiriceá (agus sin rud), agus chuir an t-eagarthóir Mícheáil Ó hUanacháin i gcló é in eagrán Deireadh Fomhar den irisleabhar. Náire ar an mbeirt acu.

Cuireann sé síos ar olcas Bush agus olcas an chogaidh san Iaráic, dar ndóigh. Níl aon ionadh sin - bheadh ionadh orm muna raibh na bréaga coitianta ann in alt fúinne as Gaeilge. Ach ní leor sin dó. Deir sé go bhfuil Meiriceá ag marú coismhuintir an Afghanastáin mar gheall ar an damáiste a rinneadh dár mórtas ar 9-11. Agus go mbímid sásta Araib ar bith a mhárú mar gheall ar ró-thioncar na nGiúdach inár rialtas (agus dár ndóigh, bhí an locht ar Iosrael maidir le Hiosboladh sa Liobáin...).

Is oth liom a rá gur iomaí duine a aontódh leis sin fós, cé nach bhfuil aon bhunús leis. Is beagáinín níos measa ná na gnáth-rudaí an cacamas seo, b'fhéidir, ach tá an frith-Iosraelachas níos measa ná an frith-Mheiriceánachas in Éirinn.

Cé gur maslach ar fad an méad seo go fóill, éiríonn an t-alt fiú níos measa fós. Mar ní bhíonn aon fhíor-naimhde ag Meiriceá riamh, an dtuigeann tú. Cumtar naimhde as an aer, cumtar scéalta faoi phúcaí an domhain (ó Salem ar aghaidh, deir sé) chun muintir aineolach Mheiriceá a spreagadh chun cogaidh. Agus cumhacht agus maoin a thabhairt do dhaoine áirithe, is dócha.

Is deacair ciall ar bith a bhaint as cacamas dá leithéid seo. Ach dar leis an saoi seo, ní raibh baol ar bith sa chumannachas. Ní raibh ann ach scéalta chun scanradh a chur ar pháistí.

Admhaíonn sé gur rud maith é gur ghlac Meiriceá páirt sa dara cogadh domhanda. Ach ní deir sé cén fáth. Is maith go rabhamar ann, agus is maith nach raibh Éire ann freisin, is dócha. Agus is trua nár maraíodh na Giúdaigh go léir, mar ní bheadh Iosrael ann, mar sin, is dócha. Ní mhíníonn sé an fáth go bhfuil an Eoraip níos fearr mar gheall orainn sa chás amháin seo.

Dar leis an saineolaí seo, is páistí aineolacha sinne go léir, agus is breá linn cogaidh a fhearradh, gan chúis. Muintir bhaolach sinn, a chothaíonn an t-olc i gcónaí, tá's agat.

Casacht agus plá ort, a Sheáin Uí hÉalaí. Ná bí ag súil le cabhair uainn riamh.

Ag tagairt don chabhair mar rud, is ionadh dom gur cuireadh an cacamas maslach seo i gcló san eagrán céanna inar nochtadh nach mbeidh maoiniú ó Fhoras na Gaeilge ar fáil san athbhliain do Chomhar. An ciallmhar é naimhde a dhéanamh de do chairde in am an ghátair? Ní thuigim sin. Ach is Meiriceánach mé...

Mura mbíonn leithscéal i gcló sa chéad eagrán eile, nílim cinnte go beidh mé chun mo shíntiús a athnuachan, má bhíonn Comhar ann. Agus is mór an trua sin. Bíonn scríbhneoirí fiúntacha ann beagnach gach eagrán, Seán Ó Méalóid agus Brian Mac a'Bhard go háirithe. Agus tá clúdach an-deas ar an eagrán náireach seo, muise.

Molaim do gach Meiriceánach agus gach cara dár gcuid litir a scríobh chuig an eagarthóir chun gearán a dhéanamh faoin ionsaí seo orainn. Dá ndéanfaí a leithéid d'alt faoi thír nó mhuintir eile ar bith (seachas Iosrael), bheadh gach éinne ar buile faoi. Ach ní miste le mórán más Meiriceá atá maslaithe, faraor.

Friday, October 12, 2007

Tá Duais Nobel na Síochána ina Staic Mhagaidh Arís

Sea, thapaigh siad deis eile chun Al Gore a mholadh. An frith-Bhush, an dtuigeann sibh. Slánaitheoir an domhain, a shínfeadh conradh Kyoto...agus a rinne scannán faoi fhéin! Is cuma fíor nó bréag aon rud a deir an duine, bíonn gach éinne sásta duaiseanna a bhronnadh ar Mheisias seo chultas an téimh dhomhanda.

Cheap mé nach raibh mórán céile fós acu siúd in Oslo nuair a thug siad ceann do Jimmy Carter. Ach níl aon teorainn leis an amaideacht, is léir.

Maidir le Gore agus an Téamh Domhanda, tagaim le huachtarán na Seice, agus le Rush Limbaugh. Níl aon mheas agam ar an gcoiste Nobel, ná ar an duais, a chaill a tábhacht agus a ciall fadó, faraor.

Thursday, September 27, 2007

Miánmar

Tá cúrsaí go dona i Miánmar (mBurma), agus tá súil an tsaoil dírithe orthusan mar gheall ar na léirsithe frith-rialtasa atá ar siúl ann.

Nach suimiúil é go bhfuil tuiscint faoi dheireadh ag daoine áirithe gur olc an rud é an deachtóireacht, agus a brúidiúlacht? Na daoine céanna a cheap gur bhotún ollmhór é an cogadh i Vítneam, agus gur bhreá an rud é an dóigh a d'imigh na Stáit agus nár sheasamar le muintir Vítneam, ná leo sa Chambóid, nó... Sea, timpeall 35 bliain ó shin, ba chuma leo na manaigh sna tíortha seo, ná aon duine eile ann. Cinnte, le tamaillín, thug siad faoi deara na mic léinn ar chearnóg Tiananmen. Ach d'imigh sin agus tháinig an Tíogar Síneach...

Anois, agus an saol ag aithint na gcumannach agus a leithéid mar atá siad, an mbeadh siad pioc ní ba dháiríre faoin Choiré Thuaidh? Faoin Sín fhéin, agus an Tibet go háirithe? Faraor, ní dóigh liom.

Dar le Lá Nua, dúirt an tUasal Ahern gur mhaith leis brú ón Sín ar an rialtas seo sa Bhurma (Miánmar). Ach nach dtuigeann sé gur ál na Síne rialtais mar sin?

Is fíor nach cummanaigh iad sa rialtas ann anois. Cuireann siad an milleán ar na cumannaigh as a gcuid trioblóidí uaireanta, fiú. Ach níl sa chumannachas ach leithscéal sa tSín, freisin. Is deachtóireachtaí iad araon, agus sin an fáth nach miste leis an Sín eachtraí an rialtais bhrúidiúile eile seo, dar liom.

Tá cúrsaí go dona ansin le fada. Agus tá an saol míshásta le fada. Agus is cuma leo.

Féach "In Éadan an Chumannachais" anseo. Sean-alt (lochtach) a scríobh mé atá ann. Tá sé chomh sean go bhfuil cúpla nasc briste ann. Gabh mo leithscéal. Ach seo ceann eile faoin Laogai (as Béarla, nár scríobh mise).

Níos mó faoi Bhurma. Sea, Burma an t-ainm ceart fós ar an tír, cé gur mhaith leis an rialtas atá ann an t-ainm eile, nár ghlac an pobal leis riamh.

Thursday, September 20, 2007

Drochchlaonadh sna Meáin, agus an FrithMheiriceánachas

Na Meáin Chumarsáide i Meiriceá

An Preas Meiriceánach agus Seán Ó Loingsigh

Is Deacair Gaeilge a Léamh

Sampla eile den Bhiogóideacht

An Fáth Go bhFuil Sé Tábhachtach

Lá Nua?

Cad is Fox News Ann?

Biogóideacht agus Ceartchreidmheachas

Baineann Fear Greim as Madra!

Iosrael agus na Palaistínigh, agus an Iaráin

Foras Feasa ar Iosrael

Mo Chur in Aithne

Rogha an Dá Dhíogha

An Iaráin - Cad a Dhéanfar? (Eanáir 2006)

Ceist Simon Wiesenthal

Fabhalscéal

Bolscaireacht

Ag Sodar i nDiaidh Arafat...

George Bush (agus an Nimh ina Leith)

Cén Fáth an Fuath Seo do George W. Bush? (2003)

Déardaoin na gCailliúnaithe Cráite (Eanáir 2005)

Léirmheas ar Alt le Mary Beth Taylor in Lá

Duaiseanna Eile don Fhrith-Bush-ach

Na Gealta i mBun Theach na nGealt

Dearcadh na nÉireannach Maidir le Bush (agus Meiriceá)

Dochar an Fhuatha do Bush san Afraic

An Cogadh san Iaráic

Na fáthanna:

Tá an Chogaidh i gCoinne na hIaráice Dleathach, Ceart agus Cóir

Torthaí an Chogaidh
Ní Buan a gCuimhne

Dul Chun Cinn:

An Todhchán
Ceannteidil
Trí Bliana san Iaráic
Laochra na hIaráice
Smaoineamh Fonnmhar
Fadhb na hIaráice
Teachtaireacht do na hArabaigh san Iaráic
Plean Nua
Rónán Mac Aodha Bhuí agus Ceithre Bliana san Iaráic
Óinmhidí Dháil na Stát Aontaithe
An Saighdiúir Meiriceánach san Iaráic

Na hAirm Ollscriosta:

Cá bhFuil na hAirm Ollscriosta?
Na hAirm Ollscriosta

Conspóidí eile a bhaineann leis:

Cé atá iontaofa?
Cad Tá Abu Ghraib ag Insint Dúinn?

Graifítí Frith-Mheiriceánach in Bagdad (agus in Lá!)

Fiúntas an Bhlaig Seo Mar Fhoinse Eolais

Tá an blag seo ann le fada, agus ailt a scríobh mé fadó, is deacair iad a fháil. I gcónaí, bíonn daoine ag ardú na gceisteanna céanna, agus sílim go mba chóir dom córas éigin a chur ar bun ionas go mbeadh sé ní b'éasca na sean-ailt a fháil. Mar sin, cuirfidh mé naisc in ailt nua chuig na seanchinn, agus déanfaidh mé naisc chucusan de réir ábhair sa liosta nasc atá ar an suíomh seo.

Tá níos mó ann ná na mór-ábhair a bheidh ina mbailiúcháin, ach beidh siad ar fáil mar a bhí riamh, sa chartlann.

Tuesday, September 11, 2007

Sé Bliana

Lá cuimhneacháin atá ann inniu. Rinneadh ionsaí uafásach orainn sé bliana ó shin. Tá na Daonlaithigh ag iarraidh fós géilleadh sa chogadh a tosaíodh ansin. Ach buíochas le Dia, níl siad láidir go leor fós chun an feall sin a chur i gcríoch. Ní maith leo go bhfuil dul chun cinn ann, de réir an ghinearáil is mó san Iaráic. Níor mhaith leo éisteacht leis. Níl meas ar bith acu air, cé go bhfuil sé sa phost sin mar gheall ar a gcuid vótaí féin. Agus go bhfuil sé ag éirí leis i gcoinne na sceimhlitheoirí, Al Quaeda go háirithe, san Iaráic. Ach pé rud a cheapann a leithéid, tá dul chun cinn ann, agus dóchas. Agus nílimid ag géilleadh.

Fuarthas teachtaireacht ó Bhin Laden (mar dhea) chun comóradh eile a dhéanamh ar an lá seo. Tá sé ar aon intinn leis an bpáirtí Daonlathach...agus níl cumhacht go leor aigesean chun an tír seo a scriosadh ach oiread. Má tá sé beo in aon chor.

Tá a chlár oibre ag gach éinne, agus is mór an trua go dtugann daoine áirithe príomháit dá dtuairimí polaitiúla ar lá mar seo. Fiú san Eaglais Chaitliceach anseo, is mó duine a chuir tuairimí amaideacha os comhar na ndaoine, seachas meas cóir a thabhairt don tír seo. Ag an Aifreann inniu, chuala mé faoin "war on terror" idir comharthaí athfhriotail, dar ndóigh, agus an "war on the poor" atá á fhearadh ag an rialtas mar gheall air...cacamas claonta mí-oiriúnach. Agus chuala mé faoina leithéid in áiteanna eile. Ghuí mise ar iadsan a cailleadh, iadsan atá anseo ina ndiaidh, agus ar an saol seo. Go raibh síocháin againn.

Agus chuaigh go dtí mo phost. Mar a rinneamarne go léir ar an lá úd sé bliana ó shin. Tá ár mbreatach ar foluain sa bhaile.
Agus faoi dheireadh, tá siad ag ath-thógáil.

Tuesday, August 28, 2007

Íol Meiriceánach

(Ní bhaineann gach aon rud leis an bpolaitíocht, fiú anseo!)

Is é an clár teilifíse is mó i Meiriceá ná American Idol. Comórtas amhránaíochta is ea é. Bhuel, is breá le m'iníon go háirithe é. Tá sí trí bliana déag. Tá sí ar buile faoi. Agus is maith liomsa é freisin, mar atá.

Gach bliain agus an comórtas thart, bíonn ceolchoirmeacha ag an deichniúr ab fhearr, an buaiteoir san áireamh. Chuamar anuraidh, agus an tseachtain seo caite, chuamar arís. Chuala m'iníon go mbíonn na 'híola' lasmuigh den halla (colluseum, mar atá) roimh an gceolchoirm, chun bualadh lena lucht leanúna. Mar sin, chuamar go luath. Ach nuair a shroicheamar an áit, chuir mo bhean ceist ar gharda, agus d'inis sé di go ndéanann siad amhlaidh ar a ceathair a chlog - agus bhí sé tar éis a cúig a chlog faoin am sin a rabhamar ann. Bhí díomá orainn. Ní raibh an cheolchoirm chun tosnú go dtí a seacht a chlog. Mar sin, bhí am go leor againn gan faic le déanamh.

Bhí wiener mobile ann, agus seans chun canadh dóibh, agus bhí beirt chara do m'iníon inár dteannta. Rinne siad an rud sin, agus fuair siad feadóga 'wiener' mar gheall air. Tá m'iníon fhéin ró-chúthail chun a leithéid a dhéanamh.

Scrúdaigh na gardaí sinn ar ár slí isteach, mar is gnáth na laethanta seo. D'iarr duine acu orm taispeáint dó a raibh i mo phóca. Ceamara a bhí ann. Ach ní raibh aon chosc air, mar a bhíonn de ghnáth. Mar sin ní raibh aon eagla orainn grianghraif a dhéanamh.

Ina dhiaidh sin, cheannaigh sí leabhar de ghriangraif, srl., clár don oíche, sin a rá. Agus chuaigh siad go dtí an leithreas. Scuaine fada do na mná is na cailíiní, dar ndóigh. Ní raibh aon deacracht agamsa. Mar sin, chuamar go dtí ár suíocháin, agus shocraigh mé ar dhul go dtí an leithreas ansin. Ar mo shlí ar ais, chuala mé duine do mo bheannú as Gaeilge! Cara do mo dheirfiúr chéile a bhí ann lena mhuirir féin. Níl ach na cúpla focal aige. Bhí sé ar mo phodchraoladh sa samhradh seo. As Laois eisean.

Ansin, bhí ceolchoirm bhreá ann. Bhíomar an-sásta leis. Rinneamar grianghraif go leor, mise agus m'iníon, ag a raibh a ceamara féin. D'imíomar leis an slua. An-oíche a bhí againn. Ach, leath-shlí abhaile, d'éirigh sé ar m'iníon nach raibh a ceamara aici. D'fhéachamar ar fud an chairr, ach ní raibh sé ann. Thugamar abhaile na cailíní eile, agus ansin, bhí orainn dul ar ais (leathuair an chloig eile) go dtí an halla, chun iarracht a dhéanamh an ceamara a fháil. Cheap sí gur thit sé óna mála sa halla ag a cathaoir. Níor cheap mé go bhfeicfimís riamh arís é, ach bhí seans beag ann, mar sin féin.

Ní raibh ach an corrdhuine ann ag an halla faoin am seo, agus bhí na doirse faoi ghlas. Ach fuaireamar cead ó gharda, agus chuamar isteach. Cheap mé go raibh an oíche scriosta mar gheall ar chailliúint an cheamara, ach mar a tharla, bhí sé ann fós faoina cathaoir! Ceamara daor atá i gceist, agus bhí áthas orainn.

Nuair a chuamar isteach an halla, chualamar daoine ag screadadh agus ag bualadh bas. Cheapamar go raibh na híola ag imeacht. Bhí díomá orainn nach rabhamar in ann iad a fheiscint. Ach ar eagla na heagla, ar ár slí amach, thiomáin mé i dtreo na fuaime sin. Agus bhí roinnt díobh ann, agus bhí siad ag síniú is ag caint lena lucht leanúna! Fuaireamar grianghraif díobh, agus fuair m'iníon roinnt síniuithe, agus fuair sí fiú barróg ó bhuachaill deas díobh! Bhí áthas an domhain orainn, agus uirthise go háirithe. Bhí na híola an-deas agus an-fhlaithiúil ar fad. Tá siad níos deise ná mar a cheapfaí ón teilifís, fiú.

Dar ndóigh, bhí m'iníon ag insint dá cairde go bhfuair sí síniuithe agus barróg, agus ní bhfuair siadsan ach feadóga 'wiener'...

Mar sin, dea-thimpiste a bhí ann, nuair a d'fhág sí a ceamara, seachas a mhalairt. Buíochas le Dia!

Tuesday, July 31, 2007

Putinjugend

Bíonn cacamas le léamh i gcónaí a deir go bhfuil George Bush ag déanamh ionsaithe ar an ndaonlathas i Meiriceá. Níl aon bhunús leis, dar ndóigh, ach an gnáth-fhuath do Bush. Ní minic a bhíonn éinne ag caint faoin bhfíor-ionsaí ar an ndaonlathas atá ar siúl sa Rúis.

Cheapfaí go bhfuil an scéal seo faoin ngnéas agus daoine óga sa Rúis. Bhuel, tá. Ach tá níos mó ann, freisin.

Seo cúpla sampla eile dá bhfuil ar siúl le fada faoi Putin.
Ón Washington Times (2004)
Zach Stern (2004)
George Bush (2007)

Friday, July 27, 2007

An Saighdiúir Meiriceánach san Iaráic

Tá breis is 155,000 saighdiúir againn san Iaráic. An féidir nach bhfuil siad go léir go deas? B'fhearr liom gan sin a chreidiúint, ach tharla Abú Ghráib. Is féidir in aon tslua chomh mór sin, go bhfuil cúpla úll lofa ann. Ach le déanaí, tá irisí áirithe ag iarriadh cur in iúl dúinn go bhfuil siad go léir lofa. Sea, na daoine céanna i gcónaí, iad siúd a smaoiníonn gur sinne na droch-dhaoine, seachas na sceimhlitheoirí. Ach cad faoi na scéalta atá acu?

Tá agallaimh le caoga saighdiúir frith-chogadh ag irisleabhar na heite clé The Nation. Tuairiscíodh faoi thar sáile, freisin ("Interviews with US veterans show for the first time the pattern of brutality in Iraq" - alt a thosaíonn le bréag sa chéad abairt...). Bolscaireacht mhaith atá ann, dar ndóigh, do na frith-Mheiriceánaigh. Sea, fuair siad 50 as cúpla céad míle atá sásta drochrudaí a rá faoin misean, nó faoina gcomhghualaithe, nó faoina ndrochiompar féin. Nó an bhfuair? An bhfuil na scéalta go léir chomh dona sin? Níl, dar le William Kristol. Ach fiú más fíor iad na scéalta, agus má tá siad go dona, níl ann ach na corr-úll lofa, gan dabht. Tá cuspóir polaitiúla ag gach duine díobh, chun seasamh in aghaidh an uachtaráin, pé scéal, agus cuireann sin in amhrás a gcuid scéalta, freisin. Ach admhaím gur féidir go bhfuair siad cúpla droch-úll, chun feidhm a bhaint astu.

Luaitear Haditha in 2005 san alt sin san Independent. Ní léir gur tharla sé sin mar a cheaptar ach oiread, mar atá. Agus tá an dlí á chur ar éinne a rinne aon rud mícheart ann. Níl aon pholasaí ann chun sibhialtaí a mharú in arm na Stát Aontaithe. Sin polasaí na sceimhlitheoirí.
(Dála an scéil, fuair ní ba lú sibhialtaí bás san Iaráic ná mar a ceapadh in 2004).

Tá blagadóir foilsithe ag irisleabhar eile den eite chlé, The New Republic. Deir seisean gur saighdiúir san Iaráic é, agus bíonn sé ag insint scéalta faoi dhrochiompar na saighdiúirí ann. Níl éinne cinnte fós gur fíor-shaighdiúir é ar chor ar bith. Ach más ea, is eisean a bhíonn ag déanamh na ndrochbheart, agus ba chóir píonós a ghearradh air. Seo freagra dóibhsean le Hugh Hewitt.

Rinne John Kerry agus a chairde an cleas céanna nuair a bhí an cogadh ar siúl i Vítneam. Is mór an náire orthu as na bréaga sin (dá mbeadh a leithéid in ann náire a thuiscint i gceart).

Cé hiad na saighdiúirí atá againn? Cén saghas duine iad de ghnáth? An saghas is fearr, gan dabht. Go mbeannaí Dia iad.

In ionad a bheith ag síorcháineadh na Meiriceánach, ba chóir scéalta faoin maith a dhéanann siad ansin a insint, agus scéalta uafáis na sceimhlitheoirí a insint. Mar a dhéanann Michael Yon.

Wednesday, July 25, 2007

Dochar an Fhuatha do Bush san Afraic

Tá fadhbanna go leor san Afraic, agus ba chóir do na tíortha ansin go léir obair le chéile chun iad a réiteach, in éindí leis an domhain ar fad. Go háirithe na tíortha is saibhre, mar an Afraic Theas. Ach de réir dealraimh, b'fhearr leosan geáitsí frith-Mheiriceánacha a dhéanamh (ag an NA, dar ndóigh), ná aon mhaith a dhéanamh ar an mórthír bhocht sin.

Is iomaí tír a bhíonn ag olagóin nach bhfuil aon Chogadh Fuar ann níos mó. Tá an Rúis agus an tSín ag obair le gach tír díobhálach ar domhain (an Iaráin, an tSúdáin, an tSiombáib, srl.) chun bheith ina bhfreasúra (díobhálach) do na Stáit Aontaithe, agus do pholasaithe George Bush go háirithe. Go díreach mar a dhéanaidís i rith an Chogaidh Fhuair, tá tíortha an tríú domhain (an cuimhin le héinne cad as ar tháinig an téarma sin?) ag taobhú is ag tacú le domhan saor nó domhan daor, chun a gcumhacht a ardú (mar dhea).

Ach an Afraic Theas, nach bhfuil a fhios acu cad is saor agus cad is daor ann? Nach mbeadh suim acu i gcearta daonna agus saoirse daoine, go háirithe san Afraic? Cheapfaí. Ach níl sé amhlaidh, faraor. Tá fuath do Bush níos tábhachtaí ná daoine gorma na Súdáine nó saoirse sa Mheánoirthear.

Cad iad na maithe eile nach ndéantar ar domhain as siocair na príomháite a thugtar don fhuath, agus don éad, agus don mhóráil? 'Sé an cluiche céanna atá ar siúl, fiú gan aon Aontas Sóivéadach. Agus an rogha chéanna.

Thursday, July 19, 2007

Dearcadh na nÉireannach Maidir le Bush (agus Meiriceá)

Chuir mo chuid cainte olc ar mo chara Fearn (ar chlár plé Beo) nuair a dúirt mé le déanaí (anseo) nach raibh aon ionadh orm go ndúirt Éireannach gur mhaith léi bás G.W. Bush. Síleann sé gur claonchiníochas frith-Éireannach an ráiteas sin. Ní aontaím leis, dar ndóigh. Ach is fiú an cheist seo a phlé. Cad é an scéal i bhfírinne in Éirinn? Níl eolas agamsa ach mo thaithí féin. Le breis is sé bliana, táim ag plé cúrsaí polaitiúla a bhaineann le Bush agus SAM le daoine in Éirinn, as Gaeilge. Tá cúpla inimirceach de bhunadh na hÉireann a bhfuil aithne agam orthu, agus níl siadsan fríth-Bhuis. Tá cúpla duine ar an idirlíon atá réasúnta stuama agus nach bhfuil ina bhfanaicigh fhríth-Bhuiseacha. Ach is mionlach iadsan, gan aon agó. Fiú na daoine seo, is minic a deir siad 'cé nach n-aontaím leat' sula deir siad aon rud eile liom.

Scríobhaim ailt ó am go chéile a chuirtear i gcló, mar a dhéanaim anseo, chun cás Mheiriceá a mhíniú as Gaeilge. Ní dhéanann aon duine eile sin, as Gaeilge ar aon nós. (Bíonn ailt ann i gcónaí ag insint bréag agus ag tabhairt maslaí orainn, cinnte. Is breá le scríbhneoirí Éireannacha droch-rudaí a rá faoi na Stáit Aontaithe.) An chéad uair gur scríobh mé do Lá, mhol an foilsitheoir dom alt a sheoladh chucu. Ní raibh a leithéid ann, agus bhí suim acu i scéal ó dhearcadh eile (cé nach gcuiridís a leithéid ann, nó fiú cothromaíocht, as a stuama féin). Den chuid is mó, chuir mo thuairimí fearg ar dhaoine.

Don chéad uair a bhí mé ar Raidió na Gaeltachta, fuair mé cuireadh ó Rónán Mac Aodha Bhuí mar gheall ar ailt a scríobh mé ar Iosrael. Duine le Gaeilge agus é ag tacú le hIosrael – an rud is annamh is iontach! Níl aon duine eile ag déanamh amhlaidh. Léigh mé alt suimiúil in Comhar le déanaí a mhínigh go bhfuil baint láidir idir dearcadh dhuine ar Iosrael agus dearcadh dhuine ar an bpoblachtachas i tuaisceart na hÉireann. Crochann na poblachtaigh bratacha Palaistíneacha ar a dtithe, agus crochann na hAontachtaithe bratacha Iosraelacha ar a gcinn féin. Ní bhíonn aon phlé ann. I bhfírinne, níl ann ach comhairle a bhaineann le polaitíocht an tuaiscirt, seachas dearcadh tuisceanach ar chúrsaí an Mheánoirthir. Agus dar ndóigh, seasann na Stáit Aontaithe le hIosrael, seachas leis na sceimhlitheoirí Palaistíneacha. Tá fríth-Mheiriceánachas an-láidir sa tuaisceart, mar sin.

Ar chláir phlé an idirlín, bíonn daoine as a meabhair i gcoinne na Stát agus i gcoinne Iosrael, agus dar ndóigh, i gcoinne GWB go háirithe. Ach cad faoi ghnáth-dhaoine eile in Éirinn, nach mbíonn ar an idirlíon, agus nach mbíonn ag plé leis an nGaeilge? Cloisim tuairiscí ó dhaoine a théann go hÉirinn ar saoire. B’fhearr duit cur i gcéill gur Ceanadach thú, deir mórán díobh.

Bhí mé ar chlár Rónáin cúpla uair, agus mar gheall air sin agus na hailt a scríobh mé do Lá agus do Comhar, tá aitheantas éigin orm in Éirinn. Bhí mé ag caint le Cóilín Ó Floinn uair. Is Meiriceánach líofa sa Ghaeilge é atá ina chónaí in Éirinn. D’inis sé scéal dom. Bhí sé i dteach tábhairne éigin, agus nuair a chuala duine gurb as Meiriceá é, agus é líofa, cheap an duine sin gur mise ab ea Cóilín bocht (nach n-aontaíonn liom maidir leis an bpolaitíocht), agus rinne sé bagairt air agus thug eascaine air, go bhfuair sé nár mise é. Níl gach éinne mar sin, cinnte, ach tá siad ann.

Chonaic mé an fríth-Mheiriceánachas Éireannach den chéad uair in 2001, ar liostaí r-phoist Gaeilge-B srl. Bhí sé chomh láidir ar Gaeilge-A freisin, gur imigh mé ó na liostaí sin ar ball. Dar liom, scrios an dearcadh sin mórán plé a bhíodh ar an idirlíon. Níl aon ábhar slán ach an gramadach, tomhais, agus an aimsir, beagnach. Sílim nach bhfuil sé chomh dona agus a bhíodh, ach nílim cinnte. Cá bhfios nach ndéanaim maith éigin ag soláthair an taobh eile as Gaeilge? Mar sin féin, fuair mé litir an phinn nimhe tamall beag ó shin ó strainséir eile a fuair Gan Fiacail Ann de thaisme…Níl ag teastáil uaimse ach a bheith cairdiúil, agus eolas a roinnt le daoine, eolas nach bhfuil ar fáil áit ar bith eile as Gaeilge. Agus freagra a thabhairt dóibh a bhíonn dár n-ionsaí. Tá géar-ghá leis sin, dar liom.

Is féidir gur fadhb na gcathracha móra é seo (agus sna meáin). Is amhlaidh sna cathracha móra anseo, Nua-Eabhrac san áireamh. Tá cúrsaí chomh dona in Londúin, freisin, gan dabht. Ní bhíonn mórán daoine sa Ghaeltacht nó faoin tuath ar an idirlíon, go bhfios dom. Táim réasúnta cinnte nach mbíonn daoine ag tabhairt maslaí i gcónaí ar thuarasóirí Meiriceánacha sna háiteanna is mó a mbíonn siad ar cuairt (mar gheall ar an airgead). Ach ní ionann sin agus nach mbíonn siad ag smaoineamh amhlaidh. Agus dar ndóigh, tá fáilte roimh Mheiriceánaigh frith-Bhuiseacha…
An tuairisc is mó a fhaighim ná fur fuath leo sinn thall, faraor.

Rinne mé iarracht ‘Ireland pro-Bush’ a lorg ar Google. Den chuid is mó, fuair mé daoine ag déanamh líomhaintí go raibh daoine eile ‘pro-Bush’ (mar rud uafásach). Ach fuair mé cúpla rud suimiúil:

9-14-04

THE general view among many Irish Americans is that anti-Bush sentiment is a matter of faith in Ireland, but like all suppositions there is another side to the argument. There have been some heated debates in recent times between Irish Americans and Irish natives on this issue. Several leading Irish American businessmen have become very exercised on this question and regard Ireland in a far more jaundiced fashion as a result. Yet, like every strongly argued issue, there is now a clear sense that not all the Irish people are opposed to President Bush, and ...

2004 arís:
For Stan and many of his compatriots living here, to be an American in Ireland is to be a pariah. Some US citizens say America-bashing has become so prevalent in Irish society, they no longer feel welcome. Others no longer feel safe.


Tá duine amháin (Aontachtaí, sílim) in Éirinn agus blag coimeádach aige.

Bhí duine amháin a d’aontaigh leis maidir leis an Afraic (fuair mé ar Slugger O’Toole é seo).

Is cuimhin liom cúpla duine as Éirinn a bhíodh ina gcónaí anseo le tamall. Gaeilge iontach atá acu. Uair amháin, luaigh mé go mbeinn ag caitheamh vóta ar son GWB. B’iontach an alltacht a tháinig ar aghaidh na mná sin, nuair a dúirt sí “Oh no….” Nílim cinnte gur labhair sí liom ina dhiaidh sin. Chuaigh siad ar ais go hÉirinn faoi cheann tamaill.

Gach a léim agus gach a chloisim, taispeánann sin dom gur fríth-Bhuiseach (radacach confach) an móramh in Éirinn. An bhfuil fianaise ag éinne nach fíor sin? Ba bhreá liom bheith mícheart maidir leis an bhfríth-Mheiriceánachas thall. Go bhfios dom, déantar talamh slán de in Éirinn gur duine olc é Bush agus go mbíonn Meiriceá mícheart, go bhfuilimidne ciontach as fadhbanna go léir an Mheánoirthir, srl. Agus ní bhíonn plé ann faoi. Bíonn fuath ann.

Taispeánaigí dom go bhfuil dul amú orm, le bhur dtoil.

Agus go raibh maith agaibh uile atá sásta an blag seo a léamh.

Wednesday, July 18, 2007

Óinmhidí Dháil na Stát Aontaithe

Cloistear go bhfuil droch-thuairim ag gach éinne faoi Bush. Ní shíleann ach timpeall 34% den tír go bhfuil sé ag déanamh jab mhaith. Ach cad faoin Teach Dála? Mar atá, tá tuairim níos measa ag gach éinne ina leith. Dar le pobalbhreith nua, ní shíleann ach timpeall 14% den tír go bhfuil siadsan ag déanamh jab mhaith.

Ní maith le héinne an cogadh, dar ndóigh. Agus tá mórán daoine ann a chuireann an milleán ar Bush mar gheall air, seachas ar na sceimhlitheoirí. Sin cuid díobh nach bhfuil sásta leis an uachtarán. Ach tá daoine eile ann nach bhfuil sásta leis na rudaí eile a dhéanann sé, go háirithe maidir leis an inimirceacht. Sílim féin go bhfuil sé ag déanamh jab cuibheasach maith (fair), mé féin. Ach is fuath liom tréas (beagnach) an pháirtí Dhaonlathaigh sa Teach Dála.

Rinne siad geáitse aréir a thaispeánann an dearcadh amaideach atá ann. D'ainneoin nach raibh seans dá laghad go ndéanfadh sé aon difear, chaith siad an oíche go léir ag gearán faoin gcogadh, agus ag bagairt ar an arm agus ar an uachtarán (agus ar mhuintir na hIaráice). Ba mhaith leo, de réir dealraimh, bua a thabhairt dár naimhde go léir, agus praiseach a dhéanamh den Iaráic. Is cuma leo go mbeadh cinedhíothú ann, agus go mbeadh baile nua slán ann do na sceimhlitheoirí go léir. Is fuath leo Bush, agus sin an rud. An teachtaireacht don saol atá acu: tá Meiriceá lag, agus ba mhaith le mórán sa rialtas géilleadh do na sceimhlitheoirí. Ach is cuma sin. Is fuath leo Bush.

Idir an dá linn, fuarthas ceannaire Al Cadhda san Iaráic inniu. Tá na trúpaí deireanacha ón 'réablach' tagtha i dtír an tseachtain seo, agus an straitéis nua faoi lán seoil. Dá mbeadh gach éinne ag taobhú leis na laochra san arm atá ann dár gcosaint, thiocfadh an deireadh ní ba thapúla, gan dabht. Ach tugtar dóchas dár naimhde i gcónaí. An-jab, Reid, Pelosi, Clinton, Kennedy, Murtha... agus bhur gcairde go léir.

Thursday, July 12, 2007

Ag Sodar i nDiaidh Arafat...

Buaiteoir eile dhuais na síochána Nobel...an bhfuil aon mhaith sa duais sin? (Tugadh do Jimmy Carter é, in ainm Dé... "With the position Carter has taken...(the award) can and must also be seen as criticism of the line the current U.S. administration has taken on Iraq," Committee head Gunnar Berge, a former labor minister, told reporters.)

Agus anois, Nobel laureate calls for removal of Bush. Sea, duine eile le BDS (Bush Derangement Syndrome).

It's twisted. It's all wrong," she said. "There are so many lies being told.

Ach níl sí ag déanamh a faoistine, faraor, ná ag caint fuithi féin agus a leithéid.
"Right now, I could kill George Bush," she said

Bean Éireannach atá i gceist. Níl aon ionadh sin, mo léan.

Ach saineolaí faoin Meánoirthear is ea í, gan dabht? Ní hea, ná baol air. Fuair Betty Williams a duais mar gheall ar na trioblóidí in Éirinn.


(DAS, tá a fhios agam nach cruinn mo theidil. Fuair Arafat an duais in 1994, agus an bhean seo in 1976. Ach bhí sise níos fearr roimhe, go bhfios dom).

Monday, July 09, 2007

Rush II

Chonaic mé iad, agus bhí an ceolchoirm go breá. Chas siad an t-amhrán seo, ach ní dhearna siad aon léirsiú polaitiúil de, ná baol air. Bhí siad an-dearfach agus spraíúil an t-am ar fad. Níor chuir an ceann seo isteach orm chomh mór ar an stáitse agus a chuir ina aonar ar leith. Tá siad ag iarraidh a bheith dearfach, seachas nimhneach, a mhalairt mar a bhíonn an iomarca na laethanta seo.

Déanann siad ceolchoirm iontach, agus molaim iad a fheiscint, má bhíonn deis agat.

Tuesday, June 19, 2007

Rush

Is breá liom an bhuíon cheoil Rush. Is minic go mbíonn líricí sofaisiticiúla cliste aibí acu. Ach uaireanta, téann siad ar strae. I bhfírinne, níor chuir siad isteach orm go dtí an t-albam nua seo, Snakes and Arrows. Is maith liom é. Is mó amhrán fiúntach atá air (ach sílim nach bhfuil sé chomh maith agus a bhí an ceann roimhe, Vapor Trails). Ach maraon leis an móramh i saol na n-ealaíon, is frith-Chríostaí an dearcadh atá ann, uaireanta, agus dar ndoigh, frith-Bush. D'ól siad an Kool-Aid maidir leis an gCogadh i gCoinne na Sceimhlitheoireachta, déarfainn. Tá amhrán nua amháin acu, Where the Wind Blows, agus is léir go nglacann siad le mórán den mhiotaiseolaíocht choitianta, go bhfuil na Críostaithe i lár Mheiriceá chomh dona agus atá na sceimhlitheoirí san Iaráic, agus a leithéid de chacamas. Tá díomá orm go bhfuil siad chomh haineolach, go toilteanach. Ach mar a tharlaíonn go minic, thug ráitis daoine eile inspioráid dom chun dán a scríobh:

Sofaisticiúlacht (Mar Dhea)

Beidh mé ag dul go ceolchoirm Rush go luath. Tá súil agam nach ndeirfidh siad aon rud pholaitiúil...

Thursday, May 17, 2007

Plus ca Change?

Táthar ag súil go mbeidh feabhas ar an gcaidreamh idir na Stáit agus an Fhrainc, mar gheall ar a n-uachtarán nua. Ach chuir sé imní an domhain orainn le déanaí, nuair a tuairiscíodh go raibh sé chun an frith-Mheiriceánach radacach Hubert Védrine a dhéanamh ina rúnaí gnóthaí eachtracha. Ach mar atá, tá sé chun an post sin a thabhairt do dhuine i bhfad níos fearr, Bernard Kouchner. Sea, is sóisialaí eisean fós, ach déanann sé rudaí maithe, agus d'fhoghlaim sé ó linn a óige, agus is duine ciallmhar é, de réir dealraimh. Bíonn sé ag obair i gcónaí ar son cearta daonna. Bunaitheoir do Médecins Sans Frontières, agus ansin Médecins du Monde, ab ea é. Thacaigh sé leis an gcogadh san Iaráic, fiú.

Tá Sarkozy ag iaraidh poist a thabhairt do na sóisialaithe agus chun a bheith cairdiúil leo, agus meas a thabhairt dóibh. Tá siadsan ag eagrú círéibeacha, agus tá Royal á spreagadh chun diúltú aon phost faoin uachtarán seo. Cuireann sin na hiarrachtaí a dhéanann George W. Bush, agus a rinne a athair, chun obair leis an bpáirtí Daonlathach. Chuir siadsan a méar ina shúil nuair a thairig siad a lámh dóibh, freisin.

Ach tús maith, leath na hoibre, agus is féidir fós go bhfuil dóchas ann don Fhrainc. Ach an bhfuil Sarkozy in am chun an tír a shábháil? Agus an ndéanfaidh sé rudaí amaideacha chun cairdeas a chothú leis an eite chlé (mar na Bushes)? Is maith an scéalaí an aimsir.

Sunday, May 06, 2007

Viva la France?

Tá mearbhall orm. Rinne na Francaigh rud ciallmhar! Sarkozy abú! Bon chance, notre amis! Ach níos fearr ná a bhua féin, níos fearr ná go bhfuil cara ag Meiriceá (ceaptar) sa bhFrainc, is é an rud is fearr ná gur briseadh na sóisialaithe!

Is dócha go dtuigeann na móramh ann go bhfuil an Fhrainc ag dul sa treo mícheart le fada an lae, agus go bhfuil gá géar le hathruithe inti. Beidh sé deacair go leor d'aon duine ciallmhar aon rud a dhéanamh sa bhFrainc, agus beagnach leath den tír ina sóisialaithe fós. Ach tá an fhadbh chéanna againne, agus uaireanta éiríonn go maith linn. Ensemble tout deivient possible.

Guím gach rath ar an uachtarán Sarkozy - agus, rud nach ndúirt le fada - ar an bhFrainc.

Monday, April 30, 2007

Na Gealta i mBun Theach na nGealt

Teach Dála Mheiriceá, sin a rá. Thug an móramh cead (nach raibh riachtanach, ach sin scéal eile) don uachtarán an t-ionsaí ar an Iaráic a dhéanamh. Ach deir siad nach raibh siad i ndáiríre. Deir siad go raibh gach éinne ag insint bréag dóibh.

D’fhéach siad ar an eolas a bhí ann, agus chonaic siad an fhianaise chéanna. Ach níor fhéach siad ar an stuif sin go dáiríre. Ghlac siad le bréagacha an uachtaráin. Cé nach gcreideann siad é faoi aon rud riamh. Ní bhíonn saoi gan locht, dar ndóigh. Níor cheap siad ar an reachtas seo go dian. Ní raibh siad i ndáiríre faoina jab.

Deir siad anois go mbíonn siad ag tabhairt tacaíochta do na trúpaí. Agus gur mhaith leo an t-airgead atá de dhíth a thabhairt dóibh. Ach tá a lán fhios acu nach féidir sin a dhéanamh agus spriocdháta a chuir sa reachtas céanna. Ach is cuma leo sin. Mar sin, is léir go bhfuil sé ar nós cuma liom acu má bhíonn airgead go leor ag na trúpaí nó mura mbíonn. Ní ionann an rud a deir siad agus an rud a dhéanann siad. Dar ndóigh, níl siad i ndáiríre faoin tacaíocht, mar dhea, a thugann siad do na trúpaí. Mar a dhéanann Harry Reid, a dúirt go bhfuil an cogadh caillte. Sea, an cogadh atá na trúpaí siúd ag fearadh. Ach tacaíonn sé leo.

An t-aon rud faoina bhfuil siad i ndáiríre, sin an toghchán atá le teacht, agus na vótaí atá le fáil as a gcrógacht i gcoinne George Bush. Go sábhála Dia sinn.

Dá mbeadh daoine mar Joe Lieberman níos coitianta ina pháirtí. Is duine dáiríre eiseann. Sin an fáth nach bhfuair sé tacaíocht a pháirtí ina Stát féin. Bhí sé air a fheachtas a dhéanamh don seanad mar dhuine neamhspleách. Fuair sé an bua, d’ainneoin a pháirtí. Ní raibh siad i ndáiríre fiú faoina ndiúltú do Joe Lieberman.

Nach suimiúil é freisin nach bhfuil suim dá laghad acu faoin nuacht ón Iaráic, nó faoi thuairisc ón bpríomhghinearáil atá i mbun ann. Níl aon suim acu bua a fháil san Iaráic. Níl uathu ach géilleadh náireach a dhéanamh ann. Ach is breá leo na trúpaí! Agus tá grá acu dá dtír! Dá mbeadh.

Deir siad gur mhaith leo an tír a choimeád slán. Mar sin, tugann siad spreagadh agus dóchas do na sceimhlitheoirí san Iaráic, agus ar fud an domhain. Léiríonn siad dóibh nach bhfuil siad i ndáiríre, agus nach miste leo éalú ó throid ar bith. Is cuma leo aon fhrithghníomh as a ndéanann siad. Bíonn siad ag tagairt do Vítneam, ach níl aon chuimhne acu ar stair an chogaidh sin. Tá siad ag iarraidh an rud ba mheasa dá ndearnamar ann a athdhéanamh. Ach ní bhíonn siad dáiríre faoin stair, ach oiread.

Deir Pelosi agus leithéid nach bhfuil tíortha mar an tSiria agus an Iaráin i ndáiríre faoin sceimhle, ach faraor, tá. Agus tugann siad gach seans dóibh bréagacha a insint dóibh. Is maith leo na bréagacha sin. Is breá leo cur i gcéill nach bhfuil naimhde dáiríre againn. Ach tá. Dá mbeadh Pelosi agus a cairde i ndáiríre faoin rud is fearr don tír, agus don domhain, seachas ina gcáil féin.

Ní bhíonn siad dáiríre. Agus is fadhb an-dháiríre don tír sin.

Tuesday, April 24, 2007

Boris Yeltsin, ar Shlí na Fírinne

D'éag laoch na saoirse Boris Yeltsin inné. Bhí ról lárnach aige i mbriseadh an Aontais Shóivéidigh. Bhí sé ina uachtarán ag an Rúis le naoi mbliana, agus tús na saoirse i réim. Faraor, tá an Rúis ag cúlú i dtreo an stáit phóilínigh. Um an dtaca seo, tá an imreoir fichille cáiliúil Gary Kasparov faoi ghlas mar gheall ar agóid a nglac sé páirt inti. Tá amhras ar gach éinne faoi na dúnmharuithe a rinneadh, agus ar an iarrachtaí chun uachtarán na hÚcráine, Viktor Yushchenko, a mharú, go ndearna Putin agus a chomhghleacaithe sin. Agus is minic a bhíonn an Rúis ag tabhairt tacaíochta do dheachtóirí uile an domhain arís. Go díreach mar na sean-laethanta olca.

Tá súil agam go ndéanfaidh na Rúisigh machnamh ar Yeltsin agus a oidhreacht. Ní mór dóibh athruithe a dhéanamh. Go dtugfar an seans dóibh.

Is iontach dom an easpa cainte sna meáin. Is dócha nach cuimhin le mórán daoine an saghas duine a bhí ann, agus an feabhas a rinne sé ar an saol seo. Go ndéana Dia trócaire ar a anam. Agus ar an Rúis.

Wednesday, April 18, 2007

Cultúr an Ghunna, Deirtear, a ba Chúis Leis

Gan mhoill, fuarthas an tobfhreagairt ghnách ó phreas na hEorpa agus ón eite chlé i gcoitinne. Fiú ó John Howard san Astráil. Beidh ailt sna meáin agus gach uile dhuine ag cur an mhilleáin ar dhlíthe na Stát Aontaithe maidir le gunnaí, as an uafás a rinne gealt ag ollscoil Virginia Tech. Dar ndóigh, ceapann na hEorpaigh agus an lucht bien-pensant go bhfuilimid dall. Dá mbeimis chomh cliste leo, ní tharlódh a leithéid, ceapann siad. An sotal i ndiaidh na n-uaisle, mar is iondúil, faraor.

Bheadh sé chomh ciallmhar an milleán a chur ar dhlíthe maidir leis an inimirceach agus daltaí idirnáisiúnta. Bheadh sé chomh ciallmhar an milleán a chur ar dhlíthe tiománta as gach bás a tharlaíonn mar gheall ar charranna. Más mian le duine olc mórán daoine a mharú, bíonn seift ann dó. Úsáidtear eitleáin, úsáidtear gáis nimhneach, úsáidtear claimhte, úsáidtear nimh.

Mura ndéantar le gunnaí, déantar le sceana nó fiú bataí. Agus nach bhfuil sé níos measa nuair a dhéanann daoine nach bhfuil as a meabhair a leithéid?

An féidir aon rud a dhéanamh? Maidir le gnáth-choireanna, is féidir. Ach ní féidir gardáil i gcoinne an chadhain aonair atá as a mheabhair. Ach amháin, má aithnítear go bhfuil fadhb ag duine, agus má thugtar aire dó. Aithníodh go raibh fadhb ag an té a rinne an t-uafás seo is déanaí. Ach ní dhearna éinne aon rud chun a bheith cinnte nach ndéanfadh sé coir. Tá saoirse againn, agus ní maith le daoine cur isteach air sin. Uaireanta, bíonn praghas le n-íoc as sin.

Is maith le daoine cúis éigin a aimsiú, fáth cinnte a bheith ann. Is mian le daoine go bhfuil réiteach ann a stadfadh a leithéid. Ach níl an saol seo chomh simplí. Bíonn an t-olc ann. Easpa creidimh agus easpa grá, is iad na cúiseanna is mó i gcónaí.

Seo alt an-chiallmhar faoin a bhfuil le rá ag na meáin faoi seo, le Rush Limbaugh.

Seo alt an-suimiúil ón nGearmáin.

Sea, tarlaíonn a leithéid fiú i dtír chomh cliste leis an nGearmáin. Agus níl Sasana gan locht, ach oiread.

Beidh rud le rá ar ball ag an NRA faoi seo, táim cinnte. Ach tá siad ag fanacht leis na fíricí, seachas ag brú a dtuairimí polaitiúla ar an saol mar gheall ar an tubaiste seo.

Guím, i dteannta leis an uachtarán, ar na daoine a maraíodh agus ar na daoine eile a bhí gortaithe.

Dia idir sinn agus an t-olc.

Friday, April 13, 2007

Baineann Fear Greim as Madra!

Tá scéal ag an BBC atá ag ceistiú an Fhrith-Mheiriceánacais! Sraith atá á tosnú ag Justin Webb. Tá súil agam nach gcaillfidh sé a phost mar gheall air... Bhuel, níl sé ag tacú le hIosrael. Chaillfeadh sé a phost as sin gan dabht.

Tá scéal eile ann faoi Londain. Cloisim gur fíor go mbíonn siad uafásach ansin. Sea, ár gcairde, mar dhea. Nach suntasach é nach n-admhaíonn duine ar bith gur maith leo an t-uachtarán agus polasaithe na Stát. Níl aon dea-Mheiriceánaigh ann mar sin, má tá a leithéid ann ar chor ar bith, tá a fhios agat.
...osna...

Tuesday, March 20, 2007

Rónán Mac Aodha Bhuí agus Ceithre Bliana san Iaráic

Bhí mé ar an raidíó ag caint leis inniu (RnaG). Agus bhí Cóilín Ó Floinn ag caint linn freisin. Ba mhaith le Rónán caint liom faoi chothrom an lae inné ar cheithre bliana ó thosach an chogaidh seo san Iaráic. Treise leis go raibh sé sásta caint liomsa arís.

Ní raibh mórán nua le rá ag éinne, is dócha. Bíonn cogaithe go holc. Ní maith le héinne againn an cogadh mar rud. Ba bhreá linn go léir dá mbeadh sé thart. Ach níl, faraor. Agus dar liom, ní mór dúinn seasamh le muintir na hIaráice agus seans a thabhairt dóibh. Tá sé ceart agus cóir go bhfuilimid ann chun iad a chosaint ó na sceimhlitheoirí a bhíonn dá marú gach aon lá go fóill. Agus tá sé tábhachtach do mo thírse, agus don domhain, nach mbeidh tír eile ann agus na sceimhlitheoirí ina bun, mar a bhí san Afganastáin. Agus i bhfírinne, tá cúrsaí ag éirí níos fearr, cé nach gcloistear sin sna meáin (ach amháin b'fhéidir uaimse), as Gaeilge ach go háirithe.

Rud suimiúil a luaigh mé agus a léigh mé inniu. Tá níos mó daoine sásta lena saol san Iaráic inniu i gcomporáid lena raibh acu roimh an gcogadh, ná daoine atá níos sásta lena saol san Aontas Eorpach roimh teacht an Aontais!

Féach anseo.

Tuesday, February 27, 2007

Biogóideacht agus Ceartchreidmheachas

Bíonn daoine ann i ngach aon sochaí a dhéanann rudaí olca. Tugtar coirpigh orthu i sochaithe áirithe, agus gearrtar pionós ar a leithéid. Seo mar a tharla leis na coirpigh san arm Meiriceánach le déanaí. Sin a tharla maidir le hAbú Gráib, freisin, nuair a bhí seilbh ag na Meiriceánaigh air. I sochaithe eile, ceiliúrtar na rudaí olca, agus tugtar laochra agus, más oiriúnach, mairtírigh ar na daoine ciontacha. Sin mar a bhíonn i measc na sceimhlitheoirí san Iaráic, agus ar fud an domhain. Sin mar a bhíodh nuair a bhíodh Saddam ag dúnmharú is ag céasadh daoine in Abú Gráib roimh teacht na Meiriceánach.

Cé acusan an sochaí a roghnófá? Cé acu an dearcadh is fearr leatsa? Seo Éireannach (eile) nach smaoiníonn gurb iad na Meiriceánach an taobh is fearr sa streachailt domhanda seo. Mo léan géar. B'fhearr do mo dhuine seo gan smaointe mar sin a roinnt linn. Seo arís mo fhreagra dá leithéid.

Scéal eile. Fuair Al Gore cúpla oscar as a chuid cacamais. Laoch do Hollywood is ea é, gan aon agó. Creideamh nua na bien pensant is ea cultas an téimh dhomhanda. Ach an mbeadh an ghnaoi chéanna ar an "drochscéal" seo mura mbeadh namhaid Bush á chraobhscaoileadh?

www.junkscience.com

www.globalwarminghysteria.com

Wednesday, February 14, 2007

Duaiseanna Eile don Fhrith-Bush-ach

Sea, is léir go mbíonn an pholaitíocht taobh thiar den iomarca duaiseanna le fada. Ba léir sin nuair a fuair Jimmy Carter an duais Nobel mar gheall ar a sheasamh in aghaidh Bush agus an chogaidh san Iaráic. Dúradh sin ag an am. Anois, tá na Dixie Chicks againn.

Bhí siad maslach do Bush
thar lear, agus ní raibh a lucht leanúna sa bhaile sásta leis sin, go háirithe i dTexas. Níor cheannaigh siad ticéid dá gceolchoirme, ná a ndlúthdhioscaí, agus níor sheinn na stáisiúin raidió a gcuid amhrán. Níor stad éinne iad óna dtuairimí a nochtadh. Bíonn iarmhairtí ann nuair a maslaítear daoine, go háirithe nuair a bhraitheann tú orthu chun do shlí bheatha a dhéanamh. Ach mar sin féin, thug na gnáth-dhaoine céanna ‘cinsireacht’ air a tharla, agus rinneadh laochra de na mná seo.

Tugadh duaiseanna go leor dóibh ag na Grammies i mbliana, agus ba léir gurbh é mar gheall ar an bpolaitíocht. Mar a dúirt mé anseo cheana, tuilleann dearcadh frith-Bush duaiseanna.

Ní bhíonn aon rud nua ann faoin ngrian. Seo scéal eile nach mbaineann le duaiseanna. Is cinnte gurbh é an Chéad Chogadh Domhanda an cogadh ba amaidí riamh, ach mar sin féin, bhí daoine ní ba amaidí fós ann, ag smaoineamh gurbh fhéidir leo an cogadh sin a stadadh (ní raibh na Stáit sa chogadh sin fós, DAS). Tá an-chosúlacht idir iadsan agus “lucht na síochána” an lae inniu. George Soros na haoise sin ab ea Henry Ford, b'fhéidir.

Frith-Ghiúdach uafásach ab ea Henry Ford, mar atá. Tá an tréith sin ró-choitianta i measc na "síocháiní" sa lá atá inniu ann, freisin, faraor.

Wednesday, February 07, 2007

Cad is Fox News Ann?

Dar leis an ngnáth-Éireannach, is púca éigin nó staic mhagaidh atá i gceist, dar le gach a léim ar an idirlíon. Ach níl a fhios ag mórán daoine lasmuigh de na Stáit Aontaithe (agus fiú ar an eite clé laistigh den tír) cad atá ann in aon chor. Is iomaí tuairim a bhíonn ag daoine faoi, cé nach bhfuil aithne ar bith acu ar an mbealach seo. Bhuel, is é an t-aon tuairim amháin a bhíonn ag daoine, dar ndóigh, go rí-mhinic.

Ach tá suíomh idirlíon acu, agus is féidir le gach éinne sin a scrúdú. Tá eolas ann faoi na bealaigh atá ar fáil ar fud an domhain chun a gcuid clár a fháil. Agus má tá leathan-bhanda agat, tá siad ar fáil ar an idirlíon, freisin. D’inis Mick Rua dom go bhfuil sé“…le fáil anseo san Eoraip ar BSKYB,” pé rud sin.

Bunaíodh Fox News sna nóchaidí, agus is bealach cábla atá ann. Nuair a thosaigh teilifís cábla a bheith coitianta, is iomaí bealach nua a tosaíodh. Leis na cianta, ní bhíodh deis ag aon choimeádach a thuairimí a nochtadh ar na príomh-bhealaigh. Ní raibh ann ach Firing Line, a bhíodh ar an mbealach poiblí (clár iontach aighnis a bhíodh ag William F. Buckley Jr.). Le blianta fada, bhíodh riail ann faoin ‘gcothromaíocht’ a rinne sé riachtanach malairt tuairime a bheith ann don mhéid ama céanna aon uair a nochtadh tuairim ar bith ar raidió nó teilifís. Cuireadh an riail sin ar ceal faoin uachtarán Reagan. Sin an fáth gurbh fhéidir do leithéid do Rush Limbaugh (púca eile don lucht aineolach céanna) cláir thuairimíochta a thosnú, beag beann ar mhalairt tuairimí. Tá éileamh mór ar a leithéid ó shin i leith. Mar a deir Rush, níl a leithéid ann chun tuairimí na heite clé a dhíbirt, ach chun cothromaíocht a dhéanamh (beagáinín) ar an síor-bholscaireacht a dhéanann beagnach gach bealach agus clár eile. Tá claonadh láidir i bhfabhar na heite clé sna meáin, mar a dúirt mé, leis na cianta. Ach scríobh mé ar an ábhar seo cheana, cúpla uair, is dócha.

Cuireann sé isteach ar mórán Eorpaigh go bhfuil guth ag an eite dheas ar chor ar bith. Níl siad sásta nach mbíonn gach duine ar aon fhocal lena chéile ag caint faoi chúrsaí reatha. Is dócha nach bhfuil aon taithí acu ar a leithéid, mar níor tharla athruithe sna meáin san Eoraip mar a tharla anseo – fós – go bhfios dom.

Tá bealaigh eile ag Fox, agus ní mar an gcéanna iad ar chor ar bith. Is mó clár siamsaíochta atá ar an bpríomh-bhealach atá acu, American Idol agus The Simpsons san áireamh.

Ach ar ais go Fox News. Cad a bhíonn ann? Tá cláir nuachta ann, cinnte. Tá mana acu, ‘Fair and Balanced,’ agus ní bhíonn claonadh acusan nuair a thuairiscítear scéal nuachta. Insítear faoin scéal féin. Tá cláir eile acu, agus is cláir phlé iad. Bíonn daoine ann ón dá thaobh, de ghnáth. Tá cláir thuairimíochta eile ann, mar The O'Reilly Factor, agus aíonna ann ón dá thaobh. Nochtann O’Reilly a thuairim féin ar dtús agus amanna áirithe i rith a chláir. Agus ní bhíonn sé ar aon intinn leis an móramh coimeádach i gcónaí.

Mar sin, cé go mbíonn seans ag coimeádaithe a gcuid tuairimí a nochtadh ar an mbealach seo, níl sin an t-aon rud atá ann ná baol air. Ach bíonn eagla ar an eite chlé go bhfuil bealach ann d’aon duine chun na rudaí a deir siadsan a bhréagnú. Sin an fáth gur fuath leo Fox News agus raidió cainte. Foghlaimíonn daoine an fhírinne ó na foinsí sin. Cloistear rudaí seachas ráitis oifigiúla na liobrálaithe (an Liberal Party Line) ann, agus níl aon fhreagra acu, ach chun a bheith ag magadh is ag díspeagadh is ag scaipeadh scéalta bréagacha faoi Fox News agus a leithéid. Sin an nós a bhíonn ag daoine nach féidir leo argóint a bhuachan, agus nach mian leo fiú a gcuid tuairimí a chosaint. Is daoine frith-intleachtúil iad na liobrálaithe, go mion minic, mar ní maith leo plé ná aighneas. Ní maith lena leithéid má tá éinne dá gceistiú, má tá éinne ann nach nglacann lena gcreidimh. Sea, gach rud a thugann siad orainne mar mhaslaí. Ach tá lucht an easaontais neamhbhalbh, buíochas le Dia. Seo daoibh saoirse cainte.

Monday, February 05, 2007

Lá Nua?

Nuair a léim scéal nuachta, bím ag tnúth le nuacht. Bím ag súil le heolas faoin scéal, seachas tuairim duine. Fadó, gach Lá, bhíodh bolscaireacht frith-Mheiriceánach (frith-Bush) ann. Ach le tamall, agus mé ag féachaint ar Lá, níl an méid céanna ann. Tá feabhas ar Lá le fada. Ach inniu (5 Feabhra 2007), tá iarsma den sean-Lá ann.

Tá scéal ‘nuachta’ ann a thugann tuairimí ollaimh (Hossein Askari) as an Iaráin atá ina chónaí sna Stáit anois, agus bíonn sé ag scríobh go bhfuil gach ceart ag an Iaráin chun airm núicléacha a dhéanamh, agus a dtoil a dhéanamh sa Mheánoirthear. Nach bhfuil Meiriceá ag bagairt orthu? Nach bhfuil gach fadhb sa limistéir sin mar gheall ar Mheiriceá? Nach raibh Meiriceá ciontach as an gcogadh leis an Iaráic, a lean deich mbliana? Bhuel, ní léir ón alt go mbíonn an duine seo, atá i gcoinne smachtbhannaí ar an Iaráin, agus i gcoinne cosc nó srian ar bith orthu, de réir dealraimh, ní léir an méid a bhíonn sé ag scríobh ar an ábhar seo ón alt. I bhfírinne, ní thugtar mórán eolais dúinn faoin duine seo. Ach is léir go dtaitníonn a thuairim le Eoghan Ó Néill, an té a scríobh. Mar níl aon tuairim eile ann. Teidil an ailt? Míthuiscint Mheiriceá faoi cheist na hIaráine.

An bhfuil fáthanna ann a mhíníonn dearcadh Mheiriceá? Ní bheadh a fhios ag éinne a léifeadh an t-alt seo. Bíonn Meiriceá (Bush go háirithe) mícheart, tá a fhios ag gach éinne sin. Sin an dearcadh taobh thiar den alt agus den sean-mheoin seo. Aineolas an rud a chothaítear le ‘nuacht’ mar seo.
Tugtar le fios san alt seo go bhfuil nuachtáin Mheiriceá ag cabhrú le Bush chun leithscéal a chumadh maidir le hionsaí a dhéanamh ar an Iaráin. Cacamas amach is amach sin. Scríobh mé anseo cheana faoi na meáin i Meiriceá, agus an dóigh nach dtuigeann na hÉireannaigh cúrsaí nuachta anseo. Agus is nuacht ó phríomhnuachtán na hÉireann as Gaeilge é seo? Is mór an trua sin.

Mar atá, tá fianaise go leor ann go mbíonn an Iaráin ag tacú leis na sceimhlitheoirí san Iaráic, go mbíonn siad ag úsáid buamaí a dhéantar san Iaráin, srl. Is léir go bhfuil droch-thionchar ag an Iaráin ar na tíortha máguaird, mar an Liobáin agus an Phalaistín, agus go mbíonn siad ag tacú leis an sceimhlitheoireacht. Is léir go mbíonn siad ag rá go scriosfaidh siad Iosrael (agus nár tharla an t-uileloscadh). Ach is Cuma le Ó Néill sin. Is dócha nach raibh spás go leor sa nuachtán chun na scéalta sin a insint.

Maidir leis an nGaeilge de, seo an chéad abairt: “Cén tír a rinne an Iaráin a ionradh?” Cad is brí de?
Níos déanaí: “Cad faoi cumhacht núicléach?” [SIC]
Is dócha go raibh an iomarca de ríméad ar Ó Néill go bhfuair sé duine a thacaíonn leis an Iaráin sna Stáit nár bhac sé an iomarca lena cheird.

Caighdeán níos airde, le bhur dtoil, a Lá Nua.

Tuesday, January 30, 2007

Tharla Sé Anseo Cheana

Is minic a léim rudaí faoi Éire agus na rudaí a bhíonn ag cur isteach ar dhaoine ansin, agus smaoiním go bhfuilim ag féachaint siar in aimsir. Tá samplaí go leor ann.


  • An ciníochas - don chéad uair riamh, tá Éire ag dul i ngleic le fadhb nua a bhfuilimidne ag plé léi le cúpla céad bliain. Tá ciní éagsúla ina gcónaí in Éirinn sa lá atá inniu ann. Ní mór dom a rá go raibh Éireannaigh i measc na ndaoine ba mheasa maidir leis an gciníochas anseo. Féach an ciréib a tharla in Nua-Eabhrac in 1863, mar shampla. Níl de dhíth ach b'fhéidir céad bliain, agus beidh gach rud ceart go leor agaibh.
  • An inimirceacht - mar an gcéanna, tá daoine ag teacht go hÉirinn don chéad uair, seachas ag imeacht. Bhuel, bhíomarne ar an taobh eile den chuid is mó. Uaireanta rinneadh an rud ceart, agus uaireanta ní dhearnadh. Ní mór féiniúlacht náisiúnta a chaomhnú agus a chleachtadh, sin an rud is tábhachtaí. Agus srian a choimeád ar mhéad na n-inimirceach - rud nach ndéantar anseo mar ba chóir, ach ó am go ham.
  • An Tíogar Ceilteach - nach ionann sin agus fás as cuimse na nóchaidí anseo, an 'dot com boom?' Is minic a léim duine ag caint faoin am a theipfidh an geilleagar, agus go mbeidh Éire ar ais mar ba chóir. Cacamas. Ní fhásann geilleagar gan sos, gan chúlú, uaireanta. Ach de ghnáth, gan an iomarca den sóisialachas, fásann sé. Tá cúrsaí níos fearr anois anseo ná mar a bhí siad sna nóchaidí. Is maith an rud é nach bhfuil sibh ag cónaí i dtithe tuí níos mó. Ach mar a bhíonn le páiste nó déagóir, bíonn sé deacair teacht i dtaithí ar an bhfás, agus ar rudaí nua, agus déantar botúin. Sin mar a bhíonn. Fáilte go dtí an 21ú aois.
  • Drugaí - Feicim go bhfuil an cóicín an-choitianta in Éirinn anois. Mar a bhí anseo sna seachtóidí agus na hochtóidí (mar chomhtharlú, d'fhéach mé ar an scannán 'Blow' aréir). Tá airgead ag daoine díomhaoine, agus tagann na drugaí nuair a bhíonn margadh ann. Is fadhb go deo sin, ach foghlaimíonn daoine agus iad ag dul in aois, agus má mhúintear do na páistí faoi bhaol na ndrugaí, le cúnamh Dé, beidh fadhb níos lú ann. Cuid den mhargadh iad, nuair a bhíonn rath ar na daoine.

Tá Éire ag déanamh roinnt de na botúin chéanna agus a rinneadh anseo, maidir leis an nginmhilleadh, cúrsaí gnéis, meith an chreidimh (an rud is measa, as a dtagann na rudaí eile) agus rudaí eile nach iad. Bheadh sé torthúil dá mbeadh na hÉireannaigh sásta foghlaim uainne - as dea-shamplaí agus droch-shamplaí. Ní bhíonn aon rud nua ann faoin ngrian. Seo an saol nua-aimseartha, agus níl aon dul as anois - mura roghnófar dlí searaghaidh nó Kim Jong Il-achas, sin a rá. Ní mór dúinn go léir an saol seo a fheabhsú, más féidir. Seachas a mhalairt.

Is ró-mhinic a fheictear ar fhadhbanna an tsaoil seo, seachas ar bhuntáistí de. Tá rath ar dhaoine sa lá atá inniu ann nach bhfacthas riamh roimhe seo. Thíos seal agus thuas seal, ceart go leor, ach b'fhearr liom an aois seo ná aon aois roimhe. Seo iad na dúshláin a thug Dia don ghlúin seo, agus sin mar atá.

DAS, ní fadhbanna Meiriceánacha iad, ach fadhbanna na linne seo. Táim cinnte go bhfuil an cathú ar dhaoine áirithe an milleán a chur orainne...

Monday, January 22, 2007

Ionsaí Nua

Tá ionsaitheoir nua ag iarraidh cogadh nua a thosnú as bréagchúiseanna - anseo. Fuair mé níos mó "tráchtanna" ar an mblag seo ar an deireadh seachtaine ná fuair mé riamh roimhe seo. Is mór an trua nach mbíonn an chuid is mó díobh ag tagairt d'aon rud a scríobh mé ar an mblag.

Seo daoibh Caitriona [ ], duine a d'fhear an fháilte seo romham nuair a thug sí faoi deara go raibh mé ar chlár plé Daltaí na Gaeilge (táim cláraithe ansin le breis is bliain níos faide ná mar atá mo dhuine, ach ní minic a scríobhaim aon rud sa rannóg Béarla, agus níor scríobh sise aon rud sa rannóg Gaeilge roimhe sin, go bhfios dom):

"Is breá liom go bhfuil tú ag scríobh i nGaeilge. Aontaím go bhfuil sé
tábhachtach an teanga a úsáid, fiú nuair nach bhfuil na scileanna go léir sa
teanga fós againn, nuair atá rud tábhachtach le rá againn. Ach nuair a úsáideann
duine an teanga chun drumaí a bhuaileadh don cogadh a bhris dlíthe
idirnáisiúnta; a mharaigh timpeall 400,000; atá ag robáil m'airgead chun buamaí
a cheannach; a spreag céasadh; a d'úsáid WMDS (sean uráinium) agus airm
céimiceacha (fosfarúil bán), tá an duine sin ciontach san dúnmharú freisin.

Is masla é do na daoine a thug an teanga seo dúinn, na daoine a bhí ann
romhainn, na daoine a d'fhulaing i gcogadh a bhagair ár saolta agus ár dteanga
inár dtír fadó. Is masla é do chreideamh formhór na hEireannaigh a chreideann i
síocháin, agus is masla uafásach é do dhaoine san Iraq an méid atá a scríobh
agat i do bhlog sin a léamh, agus iad ag iarraidh a thuiscint cén fáth a bhfuil
siad ag dul i socraid a gcairde, lá i ndiaidh a céile.

Tá meas agam ar an gcaoi a d'fhoghlaim tú an teanga ach níl meas dá laghad agam ar an méid atá a rá agat i do bhlog. Tá sé contúirteach don tír,don domhan, do na daoine a léann é agus dod' chroí, má tá croí agat. Mar, má deireann tú go bhfuil cogadh go
maith, gan trácht ar an t-uafás dochar a dhéanann sé, ní féidir liom a thuiscint
cá bhfuil an croí, ná réasún ar bith, ansin.

Ó, agus nuair a thosnaíonn duine le 'Ní maith liom bheith i mo bheachtóir', de gnáth ciallaíonn sé a mhalairt. Ba mhaith liom a rá go gcreidim thú ach léigh mé do bhlog. "

Tá bréagacha go leor sa tríú abairt thuas chun alt eile a scríobh - ach tá siad go léir scríofa agam cheana féin (ba chóir dom an nasc seo a úsáid níos minice - thug mé di ar an gclár plé sular thosaigh sí ag scríobh anseo). (Sé seo an 60ú ceann anseo, d.a.s., agus bhí 16 alt agam ar Gan Fiacal Ann as an áireamh sin).

Scríobh an duine céanna ar an mblag seo:


"Céard a tharla leis na 'Free Speech Zones' a tharraing Bush isteach? Bhí an tír go léir ina 'Free Speech Zone' roimhe sin. Agus nuair atá cead ag Clear Channel bheith i gceannas ar go leor, leor stáisiún radio agus Billboards níl móran seans ag daoine scéal eile a chloisteáil seachas an propaganda a scaipeann siad. Tá Limbaugh acu, fear nach bhfuil cáilithe a phost a dhéanamh agus a mhillean an fhírinne: http://www.fair.org/index.php?page=1895.
Ach ná bí ag cur focail imbéal pobal na hEireann. Níl clue dá laghad ag an cuid is mó acu cé hé Limbaugh agus tá siad níos fearr as.

(Tabhair faoi deara gur thosaigh an méid seo le bréag, freisin. Níor thosaigh Bush an rud ar a dtugtar 'Free Speech Zones.' Féach wikipedia, mar shampla. Níl an t-am agam gach a ndeir sí a bhréagnú.)

Dá mbeinnse i mo chuairteoir ó phlainéad eile, agus dá mbeinnse ag lorg sampla den speicias 'liobrálach frith-Bush-ach,' ní bheinn in ann sampla ní b'fhearr a fháil. Níl masla sin di, mar tá sí bródúil go bhfuil sí cosúil le Cindy Sheehan (ach ní raibh an cead sin a rá agamsa...). Tá na tréithe is tábhachtaí go léir aici. Níl cead ag éinne aon rud a rá nach n-aontaíonn sí leis - is masla sin don chine daonna (bhuel, do chine na nGael, ar aon nós). Má tá duine amháin (e.g. Rush Limbaugh, fear mór le rá ar an raidíó anseo) ann á dhéanamh, is cosc sin ar shaoirse cainte an domhain (i.e. na ndaoine a aontaíonn léi). Agus mura n-aontaíonn duine lena cuid bréagscéalta, tá sé de cheart aici maslaí pearsanta a scríobh faoi (mar a dhéanann a leithéid i gcónaí faoi gach duine sa rialtas a bhaineann leis an uachtarán). Tosaíonn gach rud a scríobhann a leithéid le bun bréagach - e.g. gur maith liom (nó leis an uachtarán Bush) an cogadh mar rud, nó go raibh an cogadh san Iaráic mí-dhleathach (táim ag fanacht fós le duine atá in ann an dlí sin a thaispeáint dom), agus tógann siad caisleán air sin. Mar fhinnéithe, úsáideann siad a chéile - gach duine ag cur focal i mbéal daoine eile, gan tagairt amháin do fhocail an duine fhéin. Tá gach rud sa saol mar atá as siocair go ndeireann siad go bhfuil. Ach nílimse i mo chonaí sa saol céanna, agus ní dóigh liom go bhfuil tusa ach oiread, a léitheoir. Ach le blianta tá daoine mar seo ag insint na scéalta céanna dá chéile, agus mar a dúirt Stalin, má insítear bréag minic go leor, tuigtear mar fíor é. Creideann na daoine seo gur fíor na bréagscéalta go léir, agus thóg siad a ndomhan féin. Faraor, cuireann siad an fíor-domhan i mbaol lena gcuid vótaí.

Chuala mé le déanaí go gcreideann 40% de na daoine i Meiriceá go ndearna Meiriceá féin an t-ionsaí ar 9/11. Cuireann sin eagla orm. Is olc go leor nuair a bhíonn daoine amaideach. Ach tá Bush Derangement Syndrome ag éirí ina eipidéim bhaolach. Sin an fáth go scríobhaim an blag seo, go mbeadh seans ann rud fíor a léamh ar an ábhar seo as Gaeilge.

Molaim do Chaitrionna a blag féin a thosnú. Beidh léitheoirí go leor aici, faraor. Bheadh sí in ann bheith ina colúnaí do Beo! nó iris eile, más maith léi.

Ní miste liom tráchtanna anseo ó dhaoine nach n-aontaíonn liom, más tráchtanna iad ar a bhfuil scríofa agam. Táim sásta rudaí a phlé, más plé dáiríre atá ann. Ach nílim sásta an spás seo a thabhairt d'aon duine chun bolscaireacht frith-Bush a fhoilsiú. Tá Blogger saor in aisce. Déan do cheann féin má tá sé sin uait, le do thoil.

Wednesday, January 10, 2007

Plean Nua

Tá an tUachtarán Bush chun straitéis nua le haghaidh na hIaráice a nochtadh ar an teilifís anocht. Le cúpla lá anuas, tá ionadaithe ón bpáirtí Daonlathach á lochtú. Cad é sin? Sea, tá siad á lochtú sula nochtar é. Seo dearcadh an pháirtí Dhaonlathaigh ina leith (agus i leith aon rud a dhéanann GBW) :

Whatever it is, I'm against it!

Tuesday, January 02, 2007

Teachtaireacht do na hArabaigh san Iaráic

Mharaigh sibh Saddam, agus níl na liobrálaithe i Nua-Eabhrac sásta leis sin. Ná na daoine bien pensant san Eoraip ach oiread. Ná fiú an Vatacáin, de réir dealraimh. Ba mhaith leo bhur mbéasa - agus cleachtaithe bhur gcreidimh - a mhúneadh daoibh. Ná bígí ag cur olldhunmharfóirí chun báis! Níl sé go deas.

Ar an lámh eile, is cuma leis na daoine céanna (ach amháin b'fhéidir an Vatacáin) an sceimhlitheoireacht, agus buamadóirí féin-mharaithe, airm ollscriosta, agus dochar ar bith do Iosrael. Mar sin, ná bígí buartha. Níl uathu ach bhur leas. Ná bígí buartha go mbíonn siad ag súil le cogadh cathartha agus briseadh na Meiriceánach i bhur dtír. Is cairde daoibh an lucht seo.

Cad é sin? Tá tacaíocht uaibh? Cabhair do bhur rialtas? Seasamh i gcoinne bhur naimhde? Och, ach, thabharfadh sin cabhair don diabhal féin Bush! C'est ridicule!