Léirmheas ar Alt le Mary Beth Taylor in Beo

Alt le Mary Beth Taylor in Beo

Scríobhadh an t-alt seo roimh ath-thoghadh diongbháilte George W. Bush, Samhain 2004. Fiú, bhí na frith-Bhuisaithe i mbarr a réime, agus scéalta ar fud na háite faoi bhaol na gCríostaithe, srl. Is cuid den histéire sin an t-alt seo.
Tá cúpla alt agam cheana féin faoi na frith-Bhuisaithe, mar shampla an ceann seo, a bhí in Comhar.

Agus an blag seo, faoin dearcadh céanna.
Bíodh iad sin mar chúlra don léirmheas seo.

Is alt fada é seo. Ach tá sé bunaithe ar rud simplí. Is daoine olca iad Críostaithe, mar ba mhaith leosan cur isteach ar chúrsaí craicinn na tíre. Agus níl aon rud níos tábhachtaí ann ná cúrsaí craicinn (go háirithe lasmuigh den phósadh agus idir homaighnéasaigh). Mar chuid den ‘saoirse’ seo, ceaptar go bhfuil ceart ag máithreacha a bpáistí a mharú, sin a rá, ginmhilleadh a imirt orthu. Nuair a bhí Bill Clinton ina uachtarán, agus é i dtrioblóid mar gheall ar chúrsaí craicinn, dúradh i gcónaí nach raibh ann ach gnéas, agus ba chuma sin. Am ar bith eile, ní bhíonn mórán ann ach an gnéas i gcúrsaí polaitíochta Mheiriceá. Bhuel, ní fíor sin. Bíonn siad ag brú an tsóisialachais orainn i gcónaí...ach sin scéal eile.

Cad tá cearr leis na Críostaithe, mar sin? Bhuel, ní maith leis an móramh díobh an ginmhilleadh, ná saol oscailte homaighnéasach, ná gnéas lasmuigh den phósadh. Tá a fhios agat, sin na tuairimí a bhíodh ag beagnach gach éinne tá daichead bliain ó shin. Ach an iad na Críostaithe amháin a bhíonn i gcoinne na rudaí seo? Ní hea. Bíonn an móramh de gach aon chreideamh mór ina gcoinne. Agus daoine eile nach bhruil cráifeach, freisin – daoine a fheiceann an dochar a dhéantar mar gheall ar na cleachtaí seo. Ach mar sin féin, féachaint gur Críostaí GWB, agus gur púca é, bíonn na liobrálaithe ag gearán faoi na Críostaithe.

Anois, an t-alt. Deir an chéad abairt:
"Tá an-tionchar ag an Eite Dheas Chráifeach ar an pholaitíocht sna Stáit Aontaithe anois, go háirithe i gcomparáid le deich mbliana ó shin."
An fíor sin? Bíonn tionchar ag Críostaithe ar an bpolaitíocht sna Stáit i gcónaí, agus bhunaigh siadsan an tír. Féach mar a cheap George Washington

Ach cad a bhí ar siúl in 1994, deich mbliana roimh an alt seo? Ó… Bhí Bill Clinton ina uachtarán. Rinne an príomhchúirt dochar dár saoirse maidir le agóidí i gcoinne an ghinmhillte. Fós féin, bhí an Contract with America ar siúl agus Newt Gingrich agus an réabhlóid Poblachtánach sa dáil a bhí ann. Nach ndúradh ag an am go raibh na Críostaithe ag dul thar fóir, agus gur bhaol iad don tír (féach mar a rinne an cúirt orthu)?
1994
Mar sin, dar liomsa, ní fíor an chéad abairt sin. An t-aon difear amháin, sin go bhfuil GWB sa teach bán.

An dara habairt. Tosaíonn sí ag caint faoi ghreamaitheoirí i Meiriceá. Sea, go minic is fearr le daoine mana maith ná smaoineamh, agus is breá le Meiriceánaigh saoirse cainte. Ní dhéantar na greamaitheoirí seo chun tuairimí a athrú. Déantar iad chun dlúthpháirtíocht a léiriú. Bíonn siad maslach go minic don taobh eile. Agus tá sé sin níos measa ná riamh mar go bhfuil an tír polaraithe agus an dá thaobh scartha óna chéile chomh mór sin – mar gheall ar an nginmhilleadh agus mí-iompar na gcúirteanna, go háirithe.

Deir sise “…taispeántas ollmhór idé-eolaíoch a bhíonn ar an ghnáthfheithicil i Meiriceá.” Ní bhíonn a leithéid r an ngnáthfheithicil. Bíonn a leithéid ar charranna éagsúla, go háirithe sna cathracha. Ansin, deir sí rud fíor – tá tábhacht ag tuairim gach duine aonar i gcúrsaí polaitiúla i Meiriceá. Sin an saghas rialtais atá againn. Ansin, tógann sí fear tuí:
“B'fhéidir gurb é an sampla is suntasaí de vótóirí a bheith ag iarraidh a gcuid tuairimí maidir le cúrsaí rialtais a chur i bhfeidhm ar dhaoine eile ná an streachailt leanúnach, an-fheiceálach idir na liobrálaigh ar mian leo go bhfanfadh an deighilt idir an eaglais agus an stát, agus an dream coimeádach, bunúsach a bhfuil sé mar sprioc acu an rialtas a dhéanamh Críostaí.”
Níl aon duine sa tír seo ag iarraidh rialtas Críostaí a bhunadh in áit an rialtais mar atá. Stad mé anseo an chéad uair a d’fhéach mé ar an alt seo, mar níl aon bhunús leis an mbréag / míthuiscint sin.

“Gan amhras, ba cheart go mbeadh deis ag gach vótóir dul i bhfeidhm ar an rialtas agus athruithe a thionscan i gcúrsaí polasaí. Ach nuair a úsáideann vótóirí - ar dream iad atá ar aon intinn, atá an-eagraithe, agus a bhfuil maoiniú fial á dhéanamh orthu - a gcumhacht chun polasaithe rialtais a dhearadh….” Ó, níl sé ceart go bhfuil páirtithe polaitiúla ann – ó, fan nóiméid – “atá bunaithe go hiomlán ar na nithe a gcreideann siadsan iontu ó thaobh creidimh de…” – ah, feicim anois. Níl sé ceart go bhfuil páirtí polaitiúil ag daoine cráifeacha! Mar sin, tá sé go maith má tá tuairim ar bith eile agat. Níl sé ceart má chreideann tú i nDia. An Meiriceá sin? Ní hea, ná baol air. Cacamas ar fad sin.
Is é an rud atá ag cur isteach ar mo dhuine ná go bhfuil daoine ann nach n-aontaíonn léi, agus go bhfuil daoine sa rialtas ag éisteacht leo. I bhfocail eile, tá sé ag cur isteach uirthi gur chaill a cairde an olltoghchán in 2000!

Agus mé ag caint faoi chacamas: “Tríd an bhaint atá acu leis an rialtas, tá sé mar aidhm ag na grúpaí seo de chuid na heite deise ord nua a chur i bhfeidhm i gcúrsaí polaitíochta na tíre a bheidh faoi údarás rialtais "Chríostaí".” Sea, Taliban Meiriceánach is ea iad, cinnte. Muise. Cé a dúirt a leithéid riamh? Cumtha as an aer é seo, mar chuid den teoiric comhcheilge coitianta i gcoinne Bush. Níl aon bhunús leis.

Luann sí Americans United for Separation of Church and State ina dhiaidh seo, agus deir sí gur ‘eagraíocht a chuireann béim ar shaoirse reiligiúnda’ iadsan. Mar a thuigim iad, is brúghrúpa polaitiúil iad a bhíonn i gcoinne Críostaithe agus aon rud a dtacaíonn Críostaithe leis. Tá an AU cosúil leis an ACLU. Deir siad nach bhfuil siad doicheallach roimh an reiligiún, ach tá. Ní féidir leis an rialtas reiligiún a bhunadh ná a dhéanamh ina chreideamh stáit. Sin an rud a deir an bunreacht. Níl aon duine ag iarraidh gan cothrom na Féinne a thabhairt do gach aon chreideamh, nach bhfuil ag iarraidh dochar a dhéanamh do dhaoine eile. Ach gach polasaí a bhíonn ann, bíonn siad bunaithe ar an tuiscint morálta atá ag gach duine, agus tá sé sin bunaithe ar chreideamh an duine. Ní féidir creideamh an duine a scarúint óna chuid tuairimí polaitiúla.

Deir sí go bhfuil an iomarca den Pháirtí Poblachtánach i réim faoi láthair. Bíonn an móramh sa pháirtí seo ina gCríostaithe, mar bíonn an móramh ina gcoimeádaithe, mar is léir go bhfuil baint ag an dá rud lena chéile. Bíonn liobrálaithe sa Pháirtí Daonlaitheach, agus de ghnáth, ní bhíonn Creidimh thraidisiúnta ag an móramh díobh siúd. Mar sin, mar a dúirt, tá sí buartha gur chaill a cairde toghchán 2000.

Ansin, an fíor-scéal. Gnéas. RU-486. Tá gnéas níos tábhachtaí ná beatha dhuine don eite chlé. Ní chreideann coimeádaithe sin, agus cuireann sé sin isteach uirthi. Ní maith le coimeádaithe an piolla seo. Thairis sin, tá amhras fós ann faoi.
Agus pósadh na homaighnéasaigh. Dá mbeadh a leithéid ann. Scriosann sin an pósadh mar rud. Is rud nua radacach an rud seo, agus níl sé glactha ag an móramh. Is cuma faoin gcreideamh – ach is éasca lipéid a úsáid seachas argóint. Is fearr ainmneacha a thabhairt ar dhaoine, agus imní a sceapadh fútha, ná aighneas cruinn a dhéanamh - sin an rud atá ar siúl san alt seo. Ní féidir, dar léi, go bhfuil an ceart ag aon duine a chreideann i nDia. Go sábhála Dia sinn!

Anois, an histéire ceart! “An bhféadfadh sé tarlú gur dialathas bunúsach Críostaí a bheadh sna Stáit Aontaithe…?” Muise. Tá bunreacht againn, agus rialtas seasmhach. An féidir le deachtóireacht cumannach a bhí ina rialtas i Meiriceá. Is dócha gur féidir. Ach níl aon bhaol ann ag an am seo. Ní bhíonn rialtas nua ann i Meiriceá gach uair a bhíonn páirtí polaitiúil eile, nó fiú daoine áirithe, i réim. Is amaideach ar fad an smaoineamh sin.

“…Ach tá an baol ann go n-éireoidh le "mionlach an-eagraithe" an smacht a fháil…”
Dar ndóigh, ní ionann sin agus an mionlach atá a brú pósadh homaighnéasach ar thír neamhthoilteanach…nó ar ghrúpaí atá ag baint droch-fheidhm as na cúirteanna chun dlíthe a dhéanamh gan vótaí na ndaoine. Ní hea, níl aon bhaol ann ach na Críostaithe.

“An cheist lárnach agus an chúis imní ná an tslí a dteastaíonn uathu a gcreideamh cúng a chur i bhfeidhm ar shaol daoine eile…” Tuigeann tú, níl ann sa Chríostaíocht ach creideamh cúng neamhthuisceanach…níl sí chomh breá mar chreideamh an lucht cheartchreidmhigh pholaitiúil (PC), gan dabht. Bíonn siad ‘leathan-aigeanta’ – mura bhfuil tú i do Chríostaí.

Mar fhocal scór: Chaill siad an t-olltoghchán, agus tá daoine nach n-aontaíonn leo i réim sa rialtas. Thíos seal agus thuas seal. I mo thuairimse, táim an-sásta go bhfuil a leithéid thíos. Dia idir sinn agus an t-olc.

Tá áthas orm go bhfuilim i mo shaoránach i dtír a thugann cead dom mo thuairim a nochtadh – cé gur Críostaí mé.