Is mór an trua gur tharla 9/11, ach is níos measa fós gur mharaigh na Stáit Aontaithe cúpla céad míle duine mar dhíoltas fola air.Cé acu is measa? Go bhfuil daoine ann a chreideann a leithéid, nó go bhfuil daoine ann ar mhian leo a leithéid a chreidiúint? Níl ann ach nimh in aghaidh na Stát. Ní féidir go bhfuil aineolas i gceist. Nimh ar dtús, leisce ina dhiaidh sin. Sea, is iomaí duine a dhéanann athrá ar an méim seo nach smaoineann ar chor ar bith faoi, agus go hiondúil is daoine deasa iad. Chuala mé a leithéid ó shagart Dé Domhnaigh. Chonaic mé ar Facebook é (agus ba mhaith le mórán daoine é - nílim cinnte gur daoine deasa iadsan). Is smaoineamh réamh-smaointe é dóibh siúd nach bhfuil sásta a machnaimh féin a dhéanamh ar an domhain, agus a ghlacann (gan smaoineamh) gur olc an tír í na Stáit Aontaithe, agus bun agus barr gach fadhb ar domhain sinn (ach mar gheall ar Iosrael, dar ndoígh). Agus ní shíleann siad gur olc an dearca sin, mar (is dócha) gur chuala siad é ó lucht na ndea-smaointe (mar dhea).
Tá sé fíordheacair dom sin a thuiscint. Nach iadsan na daoine céanna a bhíonn ag rá nach smaoineann aon duine nach bhfuil liobrálach (sa chiall choitianta mhícheart)? Is deacair tús a dhéanamh le freagairt, mar is léir thar aon fhocail dom gur bréag nimhneach atá sa ráiteas sin nach bhfuil ciallmhar in aon chaoi. Ní fiú focail a chur amú ar dhaoine a ghlacann le bréag chomh holc is chomh hamaideach sin, ach seo cúpla focal ar aon nós, ar eagla na heagla.
Dá mbeadh sé in a chuspóir ag SAM mórán daoine a mharú mar chúiteamh ar ionsaí a rinneadh orainn, tá na hairm is cumhachtaí ar domhain againn, agus b'fhéidir linn céad míle duine a mharú i nóiméad amháin. Ach ní dhéanann SAM amhlaidh.
Dá mbeadh sé ar nós cuma liom ag SAM maidir le marú sibhialtach, bheadh i bhfád ní ba mhó daoine marbh ná mar atá. Ach a mhalairt atá fíor, dar ndóigh. An bac is mó atá ar arm na Stát ná go mbíonn siad rí-chúramach i gcónaí gan sibhialtaigh a mharú. Mar a tharlaíonn, sin an buntáiste is mó atá ag sceimhlitheoirí. Sin an fáth go bhfuil aon chumhacht ar bith sa sceimhlitheoireacht. Tá a fhios acu nach mbeidh sé éasca iad a mharú agus iad i bhfolach i measc na ngnáthdhaoine, agus tá a lán fhios acu nach ndéanann tíortha sibhialta slad ar an uile dhuine má tá rogha ar bith ann. A mhalairt scéil leosan, dar ndóigh. Sin an rud is fearr leo.
Tá an ceart ann mar rud, agus maraítear daoine mar Osama agus Saddam mar gheall ar an gceart. Tá cogadh ann mar rud, agus maraítear daoine a dhéanann ionsaí orainn agus a throideann chun tacú leis na daoine sin. Níl aon aiféala orainn gur maraíodh a leithéid, agus níl aon rud mícheart ann. Go maraítear gach uile sceimhlitheor, go stadann siad. Sin an cuspóir: cosc a chur ar an sceimhlitheoireacht, agus sinn féin (agus ár gcairde) a chosaint. Sin uile.
An chuid is mó de na daoine a fhaigheann bás san Afghanastáin agus san Iaráic, maraíonn sceimhlitheoirí iad. Is iadsan an namhaid. Ach ní ghlacann iad siúd ar fuath leo Meiriceá sin, mar gheall ar an nimh atá iontu. Agus sin an trua is mó.
Tarlaíonn rudaí mar gheall ar fhocail, agus is olc an rud é athrá a dhéanamh ar fhocail olca. Faigheann daoine bás mar gheall ar a leithéid, mar tugann sé misneach don namhaid. Níl aon leithscéal ann. Ná déantar.
