Monday, January 10, 2011

As a Meabhair

Chuala sibh, is dócha, gur lámhaíodh a lán daoine in Tuscon Arizona ar an deireadh seachtaine. Chuala sibh, gan dabht, to bhfuil daoine ag díriú a méara i dtreo Sarah Palin agus lucht na cóisire tae. Aon uair go mbíonn deis ann, insíonn daoine áirithe a leithéid de bhréagacha gan bhunús. Bhí gealt ann a lámhaigh na daoine sin, gan baint ar bith le polaitíocht daoine normálta.

Ní rud nua a leithéid. Nuair a maraíodh an tUachtarán Cinéide, dúradh a leithéid (gan bhunús). Ní dóigh liom go ndearna an eite dheas sin, fiú nuair a lámhaíodh an tUachtarán Réagan. Ach ní mór don eite chlé deamhain a dhéanamh díobh siúd nach n-aontaíonn leo, minic go leor, agus bíonn na nuachtáin is na tuairisceoirí teilifíse ann chun cabhrú leo.

Sa chás seo, thosaigh sirriam leis. Ní raibh sé de cheart aige aon rud mar sin a rá, ach sin an nós. Is breá le daoine ceap milleáin a fháil, go háirithe nuair is fuath leo na daoine sin cheana. Is leithscéal maith sin chun foréigean a imirt ar na daoine sin. Sea, mar is iondúil, bíonn a mhalairt de thoradh ar an rud a deir an eite chlé. Tragóid a tharla, gan chúis le fuath is foréigean eile a chothú. Ach níl aon náire ag na meáin thraidisiúnta (an móramh, ar a laghad).

Deis iontach eile is ea é seo dóibh siúd ar fuath leo gunnaí, freisin, dar ndóigh. Nuair atá daoine corraithe mar gheall ar dhrocheachtra mar seo, sin an uair is fearr dóibh cearta úinéirí gunnaí a chosc. Ach ní dhéanfadh sin ach dochar. Ní dhéantar aon dlí maith go tapaidh, agus ní mór gach taobh de cheist a thuiscint. Is maith an rud é nach mbeidh an chomhdháil ag déanamh a lán oibre an tseachtain seo.

Mar a deirtear, dá mbeadh gunnaí mídhleathach, ní bheadh gunnaí ach ag na coirpigh. Féach ar Mheicsiceo. Ach fós féin, níl aon ghá le gunnaí ag dúnmharfóirí. Bíonn siad an-úsáideach chun daoine (agus tú féin) a chosaint, mar a tharlaíonn.