Thursday, April 22, 2010

Lá an Bhrátha

Fógraítear go bhfuil sé ag teacht, agus go bhfuilimid ag scriosadh an domhain agus go bhfuil
baol ann!
baol ann!!
baol ann!!!
go mbeidh gach rud níos measa mura dtabharfaimid cumhacht dóibh siúd a thuigeann cúrsaí an domhain...
Gach Lá an Domhain go háirithe.
Ach mar a tharlaíonn, tá cúrsaí ag dul i bhfeabhas le blianta (1). Nach é sin rud le ceiliúradh?

blagmhíreanna eile ann inniu a chuireann cúpla amhrán Gearmánach i mo chloigeann. Seo ceann acu (Volkslied):

Am dreißigsten Mai ist der Weltuntergang
wir leben nicht mehr lang
wir leben nicht mehr lang
am dreißigsten Mai ist der Weltuntergang
wir leben nicht
wir leben nicht mehr lang.
Doch keiner weiß in welchem Jahr
und das ist wunderbar.
Wir sind vielleicht noch lange hier
und darauf trinken wir!
Ar an 30ú Bealtaine beidh lá an bhrátha
Ní bheimid beo le fada
Ní bheimid beo le fada...
Ach níl a fhios ag éinne
Cén bhliain atá i gceist
Agus tá sé sin go breá,
Ní a fhios ag éinne an mbeimid anseo le fada
Agus sin an fáth go n-ólaimid!


Agus tá fonn an-éadrom sultmhar aige!

Ceann eile, rac-cheol an uair seo:
Es ist nicht leicht ein Gott zu sein! (Níl sé éasca bheith i do Dhia)

Táimid cosúil le déithe mar tuigimid cad is maith agus cad is olc ann, agus tá toil shaor againn. Níl cumhacht Dé againn, ná baol air (ach amháin trí mheán ár bpaidreacha). Is caomhnóirí an domhain sin, mar thug Dia dúinn é (rinneadh dúinn é). Bíonn roghanna againn, agus bímid ag déanamh roghanna níos fearr le fada, buíochas le Dia. Ní mór leas an chine daonna(2) a choimeád mar an phríomhsprioc i gcónaí. Bímis stuama(3). Ná bímis ag brath ar mhiotais in ionad eolaíocht...

Lá an Domhain sona daoibh!

1 - Ní aontaím le gach rud san alt seo, ach tá an chuid is mó de go han-mhaith.
2 - "These examples provide clear and unambiguous illustrations of environmental advocacy trumping the public health policies of international organizations involved in malaria control."
3 - "
A non-hippy-assed view of protecting the earth" :-)

Tuesday, April 20, 2010

An Éagsúlacht Abú! Sinne san Áireamh!

Is minic a tharlaíonn sé sa lá atá inniu ann go bhfuil dearcadh diúlatach ag a lán daoine i leith éagsúlacht a dtíre nó a gcultúir. Baineann sin le meas dá dteanga, i measc gnéithe eile. Féin-fhuath atá i gceist.

Is iomaí cúis as a d'fhás an dearcadh seo. Ach dar liom, tá an locht is mó ar chórais oideachais na dtíortha seo. Táimid go léir multi-culti sa lá atá inniu ann, agus dar ndóigh, bíonn na cnoic glas i bhfad uainn - agus múintear nach bhfuil féar maith againn sa bhaile ar chor ar bith. Níl aon chultúr níos fearr ná cultúr eile (agus mar sin, níl aon mhaith i gcultúr ar bith).

Mura gcreideann tú go bhfuil an cultúr is fearr agat i do thír féin, mura gcreideann tú go bhfuil do thír go maith, agus mura gcreideann tú go bhfuil baint láidir agat le muintir do thírse agus lena cuid traidisiún, ní oireann an tír sin duit, agus ba chóir duit imeacht. Ach má chreideann tú gurb amhlaidh le gach tír, agus gur ionann iad go léir, is cuma, mar sin. Is cac iad go léir (ach amháin, b'fhéidir, ar na cnoic thall...)

Tá a lán daoine ann a shaoraíonn a gcuid pá as caitheamh anuas ar a dtíortha féin - Chomsky agus a leithéid sin, mar shampla. Is dócha, ar shlí, gurb amhlaidh leo siúd in Éirinn a bhíonn ag caitheamh anuas ar an nGaeilge. Mar is iondúil, is é an dearcadh atá ag a leithéid sin ná go bhfuil gach cultúr ar chomhchéim ach amháin a gceann féin, atá níos measa. Tá an Iodáilis agus an Ghearmáinis agus Béarla srl. ceart go leor. Ach níl aon ghá le teanga dár gcuid féin. Is ualach trom dár bpáistí sin. Tá cultúr nua againn, atá inghlactha ag na Béarlóirí. Tá cultúr domhanda againn anois (ná bí ag féachaint taobh thiar den chuirtín sin!)

Tá fadhb ann leis an gcultúr domhanda, is dócha. Tá gá i bhfad níos mó don fhéinmhuinín agus féiniúlacht chultúra in aghaidh brú an Bhéarla agus ábhar coitianta dhomhan an lae inniu. Ach mar gheall ar an gcúis thuas, agus lagaíochtaí eile, síltear gur gá géilleadh don choitiantacht. Ní cheaptar gur tábhachtach aon ní nach bhfuil boic mhóra an domhain sásta leis. Agus má tá, ní chreidtear, fiú, i gcás na Gaeilge. Tá Éire sásta mórán a ghéilleadh don Aontas Eorpach, ach nuair a ghlacann an AE leis an nGaeilge mar theanga fhiúntach, ní shíltear go bhfuil an ceart acu. Labhraimis Fraincis! Is fíor-Eorpaigh sinn! Mar tá gach cultúr go maith, ach amháin ár gcultúr féin.

Tá cosúlacht ann leis an spioradáltacht ABC (anything but Christianity) atá rí-choitianta an lá atá inniu ann. Ceaptar go bhfuil fiúntas i ngach creideamh ar domhain ach amháin creideamh ár sinsear féin. Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa...

Conas a tharla go bhfuil an bhail seo orainn? Chaill an Iarthar a lán féinmhuiníne mar gheall ar na cogaidh mhóra, a bhris ár spiorad (cé go raibh baint acu le cosaint an chultúir...). Bheimis ábalta sin a shárú, mar a tharla le gach tubaiste roimhe. Agus ba léir ar ball nach an Iarthar ba mheasa, cé go rabhamar lochtach (mar is daoine sinn). Rinneadh a lán damáiste mar gheall ar an gCogadh Fuar. D'éirigh leis na cumannaithe cur ina luí ar lucht na ndea-smaointe (mar dhea), sin a rá, lucht na n-ollscoileanna srl., go rabhamar ciontach as gach peaca ar domhain, agus go raibh an réiteach acusan, agus go raibh siadsan ar son na mbochtán. Le fírinne, bhí siad ag iarraidh a gcumhacht a mhéadú sa tríú domhan. Spreag siad a lán mioscais, go háirithe sa mheánoirthear.

Cuid eile den fhadhb, agus baint aige le bolscaireacht na gcumannach, ná an dearcadh réabhlóideach a bhí ann sna seascaidí, agus adhradh an óige. Cheaptaí nach raibh aon rud i gceart ag na glúinte a bhí ann romhainn, agus go mbeadh lucht Woodstock srl. chun gach a fheabhsú, agus dar ndóigh, a athrú. Cloistear macalla de sin fós: Dóchas! Athrú! (níl aon rud go maith mar a bhfuaireamar é, sin a rá). Mar a deirtear sa seanrá, ba amadáin iad mo thuismitheoirí agus mé i m'óige, ach de réir a chéile, d'éirigh siad ní ba éirimiúla... Moladh an óige an iomarca sna seascaidí go háirithe, agus cailleadh meas ar an aois is ar an oidhreacht chultúra.

Creidtear mórán den chacamas thuas fós, dar ndóigh. Aon rud olc, rinne an Iarthar (ár sinsir) sin (agus is cuid den Iarthar Iosrael). Aon rud maith, déanfaidh daoine eile sin (ar ball, ar ball, ná bac le Stalin, Mao...). Níl aon mhaith ionainn, agus ní raibh aon mhaith inár sinsir gan dabht. Dóchas! Athrú! Aontas!

Tá daoine go leor ann a dhéanann staidear ar chúrsaí agus a thuigeann nach fíor an stuif sin. Ach múintear an dearcadh sin go rí-mhinic. Níl aon mhaith san Iarthar - agus fiú má tá, níl aon mhaith i mionchultúr nach ionann leis na boic mhóra. Is míbhuntáiste cultúr mar sin, go háirithe teanga mar sin. Níl meas againn ar Mheiriceá, ná ar Shasana - ach mura bhfuil meas acusan ar chultúr na hÉireann, ní mór ná go bhfuilimid níos measa ná iad! (Ná bactar leo siúd sna tíortha sin a labhraíonn Gaeilge...)

Ait le rá, ba amhlaidh dearcadh ár sinsear i leith na Gaeilge, den chuid is mó. Glactar leis an bhféinfhuath mar oireacht. Níl aon ghá leis an stuif sin eile a bhíodh acu. Nuair a dhéantaí éagóir ar ár sinsir, bhí sé tuilte againn. Nílimid chomh maith agus a bhí na tíortha cumasacha. Níl aon mhaith i stair an phobail seo againn. Níl aon mhaith iontú siúd a choimeád an cultúr beo in ainneoin an uile anró. Níl aon laochra ag muintir bhocht mar sin. Ní bhaineann an stuif sin le saol an lae inniu, saol an AE agus an stuif a gcuireann an saol mór suim ann. (Is daoine an-aite iadsan i Meiriceá agus san Astráil srl. a cheapann go bhfuil maitheas ann agus a labharaíonn an tseanteanga).

Ní mór dúinn ár misneach a bhailiú agus an cás a dhéanamh go bhfuil cúis bhróid againn as an gcultúr a bhfuaireamar ónár sinsir, agus go bhfuil an saol ar fad níos fearr mar gheall air, agus go bhfuil fiúntas ionainn mar gheall ar an éagsúlacht, seachas an cosúlacht. Gur pobal sinn. Sin, nó géilleadh don nithileachas.

Níl sé éasca cultúr a choimeád beo nuair nach mbíonn daoine ag fanacht sna háiteanna a bhfuil a ngaolta is a sinsir, nuair go mbíonn brú mór agus taisteal fada ann don chuid is mó againn. Táimid dífhréamhaithe, minic go leor. Ach tá sé indéanta, agus níos tábhachtaí ná riamh. Faigheann plandaí - agus daoine - gan fréamhacha bás.

Friday, April 16, 2010

Níl Aon Rud le Feiscint Anseo

Seo alt suimiúil faoin easpa dáiríreachta maidir le Climategate. Tá gach rud ceart go leor (ach go bhfuilimid ag scrios an phlainéid, mar is eol do chách...). Tá gach eolaí iontaofa, gan amhras. Ach amháin na heolaithe nach nglacann leis na dea-thuairimí, dar ndóigh. Téigí abhaile. Níl aon rud le feiscint anseo....

Thursday, April 15, 2010

Pápa nó Polanski?

Nach suntasach an difear idir meon ha heite clé maidir le Roman Polanski agus na hionsaithe leanúnacha atá ar bun acu anois ar an bPápa. Cé nach ndearna an Pápa aon rud mícheart. An rud is measa ab fhéidir go ndearna sé (gus ní léir fós gurb amhlaidh), sin nach ndearna sé go leor chun coirpigh san Eaglais a chosc is a chaitheamh amach. Ach tapaíonn daoine áirithe (na frith-Chríostaithe go háirithe) an deis seo chun caitheamh anuas ar an bPápa. Cén fáth? Mar gur is eisean an duine is tábhachtaí mar threoraí agus mar shiombal na Críostaíochta. Is comharba ar Néamh Peadair é, ceannaire na hEaglaise, an eaglais chríostaí is mó ar domhain. Mar sin, is fuath leis na haindiachaithe eiseann thar aon duine eile, agus ceapann siad go bhfuil bata lena bhualadh acu anois. Sop atá acu, dar liom.

Tá cosúlacht idir seo agus cás Iosrael. Is Iosrael an tír is tábhachtaí ar domhain, dar liom, mar gheall ar a lárnacht i ngach scéal tábhachtach idirnáisiúnta. Agus is tír atá bunaithe ar chreideamh i nDia, le daoine a roghnaigh Dia, agus as a bhfuaireamar Críost féin. Cén fáth go mbíonn fuath mhillteanach ann i leith na nGiúdach i gcónaí? Mar is pobal Dé iad. Más fuath le duine Dia agus creideamh, níl amhras ach gur fuath leis na Giúdaigh.

Tháinig an drochscéal amach in Éirinn i ndiaidh a theacht amach sna Stáit. Bhí an ghéarchéim chéanna againne. Táimid beo fós, agus beidh sibhse chomh maith.

Rinneadh ainbhirt san Eaglais. Ach ní leithscéal sin don Chaitliceach chun ionsaí a fhearadh ar an Eaglais. Níl amhras ach gur leithscéal do naimhde na hEaglaise é. An ndearna an Eaglais (sinne, sin a rá) gach rud i gceart? Ní dhearna, cinnte. Agus sin mar a deireann an Pápa.

Nochtadh an drochscéal seo i Meiriceá tamall gearr i ndiaidh 9/11. Bhí a lán daoine ag teacht ar ais chuig an gcreideamh agus chuig an Aifreann mar gheall air na hionsaithe sin a rinneadh orainn. Bhí an diabhal ag fanacht le huair oiriúnach, agus d'éirigh leis na daoine sin agus i bhfad níos mó a chur ó dhoras na hEaglaise. Ná bíodh an bua aige. Bhí aithne pearsanta ar roinnt sagart a bhí ciontach as drochiompar. Níl sé seo éasca domsa. Ach ní bheidh an bua ag an diabhal orm, le grásta Dé.

Níorbh é seo an chéad uair go raibh caimiléireacht agus drochdhaoine san Eaglais, ná baol air. Agus gan amhras, ní hiad seo na hionsaithe is measa a rinneadh uirthi. Sheas an Eaglais gach triall roimhe seo, agus seasfaidh sí an uair seo freisin. Sin mar a gheall Dia dúinn, agus sin an fhírinne.

Mura gcreideann tú i nDia agus ina Eaglais Chaitliceach, ní mór go dtuigeann tú nach eagras a rinneadh chun ainbhirt a dhéanamh é an Eaglais seo, agus níl aon duine a leanann teagasc na hEaglaise sásta leis na drochchúrsaí seo. Feiceann duine an rud ab áil leis, dar ndóigh, agus ní bheidh naimhde na hEaglaise sásta linn go deo. Ní miste liom sin. Is rud tábhachtach go mbíonn na naimhde cearta agat, dar liom. Sin mar a bhíonn tú cinnte go bhfuil an ceart agat.

Aonghus ag déanamh sár-oibre chun fírinne an scéil seo a iniúchadh is a thuairisciú.

Seo cúpla rud suimiúil ó Mheiriceá:

Tuesday, April 13, 2010

Is Sceipteach Mé

an Reachtaireach lán-chinnte go bhfuil téamh domhanda aintrapaigineach ann. Níl sé sásta le hargóintí Watts ná aon sceipteach eile. Ach má tá aon athrú i mo thuairim féin, sin go bhfuilim níos amhrasaí fós maidir leis an ardú teochta. Tá cúrsaí an domhain ró-chasta agus tá an data ró-lag chun aon tuicint chruinn a bhaint amach go fóill.

Is iomaí graf atá ar bhlag mo dhuine. Is maith liomsa na cinn seo.



Maoítear i gcónaí go bhfuil móramh na n-eolaithe ar aon intinn ar an ábhar seo. Nílim cinnte faoi sin, fiú. Pé scéal, ní shocraítear ceisteanna eolaíochta ar an dóigh sin. Cruthúnas atá de dhíth. Agus níl aon chruthúnas ann.

Deirtear go bhfuil géarchéim ann. Ní dóigh liom, cé go ndeireann duine amháin in UCLA go bhfuil níos mó CO2 san aer inniú ná a bhí ann le 15 miliúin bliain. (Molaim na tráchtanna a léamh ar an nasc sin, freisin). Fiú más fíor sin (agus níl sin cinnte fós), "ní hionann comhghaolú agus cúisíocht." Agus mar is léir ó na graif nasctha thuas, is beag an baol go bhfuil géarchéim ann. Ar an taobh eile de, bheadh géarchéim eacnamaíochta ann dá ndéanfaí na rudaí a b'áil le lucht dhoiscéal an téimh dhomhanda. Déanfar i bhfad níos mó dochar don chine daonna dá ndéanfaí ní ba lú CO2, agus tá sé fíor-amhrasach go mbeadh aon athrú ar bith ar aeráid an phlainéid. Mar a deir an duine anseo, "ready...fire...aim!" (Tá trí nasc fíormhaithe ar bhun an leathanaigh sin a mholaim go hard - an "global warming test" san áireamh!)

Tá naisc ar an suíomh seo go suímh shuimiúla a bhaineann leis an téamh domhanda. Molaim daoibh iad mar fhoinsí eolais agus tuairimí nach bhfeictear sna meáin de ghnáth (fiú ar Fox News!).

I nDilchuimne ar Lech Kaczyński

Fuair uachtarán na Polainne, a bhean is a lán daoine eile bás i dtimpiste eitleáin cúpla lá ó shin, ar dheis Dé go raibh siad uile. Bhí siad sa Rúis chun dúnmharú oifigeach na Polainne a tharla i bhfoiréis Katyn a chomóradh. Ba é sin ceann de na coireanna ba mhó a tharla sa Dara Cogadh Domhanda, agus rinne Stalin agus a chomhghlacaithe é. Maraíodh 22,000 oifigeach ansin. Bhí an Pholainn dícheannaithe. Agus anois, faoi scáth an ainghnímh sin, tá sí dícheannaithe arís. Is iomaí uafás a tharla don tír seo feadh na mblianta, agus tiocfaidh siad as an ceann seo freisin, le cúnamh Dé. Ach is mór an trua gur tharla rud chomh holc seo dóibh (arís). Fear an-mhaith a bhí san uasal Kaczyński.

Throid a athair i gcoinne na Naitsithe in Éirí Amach Vársá. Chomh fada siar leis na seachtóidí, bhí Lech féin agus dheartháir ag obair in aghaidh na gcumannaithe a raibh a gcos ar bholg na tíre acu. Bhí sé tábhachtach i ngluaiseacht na gceirdchumann, agus bhí sé ina chomhairleoir do Lech Wałęsa. Tar éis baint amach na saoirse don Pholainn, bhí sé ina mhéara ar Vársá. In ndiaidh a dhearthár (is cúpla iad), d'éirigh sé ina uachtarán.

Cara do na Stáit Aontaithe a bhí ann (in aineoinn droch-iopar Ó Buime chuig an Pholainn), agus cara don daonlathas ar fud na hEorpa. Mar ba cheart, bhí sé an-amhrasach faoin Rúis, agus thug sé cabhair don Úcráin nuair a bhí an Rúis ag troid ina haghaidh. A mhalairt leis an Rúis, tugadh píonós do na corpaigh chumannacha a rinne an-dochar dá thír-sean. Thuig sé an stair, agus chabhraigh sé le hiarrachtaí chun gnéithe tábhachtacha di a choimeád os comhair súile na ndaoine, iarsmalann i gcuimhne Éirí Amach Vársá, mar shampla. Chuaigh sé go sionagóg agus múineadh faoin uileloscadh faoina stiúir sa Pholainn.

Rinne sé sár-iarracht chun rudaí a chur ina gceart sa Pholainn. Laoch ab ea é, le fírinne. Go raibh síocháin shíoraí ar a anam.