Tuesday, November 27, 2007

Chuir George Bush an Phacastáin sa mheán Oirthear!

Tá a fhios agam go gcuireann galar an fhrithBhuiseachais isteach ar smaointe an duine, ach dar le eagarfhocal Lá Nua inniu, is féidir le Bush an tOirthear a aistriú siar. Seo thíortha an Mheán Oirthir, a eagarthóir...

Muise, agus cé go mbíonn a leithéid ag gearán faoi rud ar bith a dhéanann Meiriceá, bíonn siad chomh sásta gearán a dhéanamh aon uair nach ndéanann. Marbh le tae agus marbh gan é, mar atá. Dúirt Bush agus rialtas na Stáit nach bhfuilimid sásta le heachtraí Musharraf. Cad eile atá le déanamh? Agus an mbeadh cúrsaí ní b'fhearr ansin agus cumhacht ag an Taliban? Tá baol ann go mbeadh radacaigh i mbun sul i bhfad má thiteann an rialtas atá ann. An mbeadh sé ní b'fhearr dá dtabharfadh Musharraf meas don daonlathas? Cinnte! An ndeirimid sin? Cinnte! Ach is cuma sin le Lá Nua inniu. Tá comhlachtaí móra Mheiriceá ag tabhairt tacaíochta do Musharraf mar gheall ar an ola. Táim i ndáiríre - sin a deir siad! Comh fada agus is féidir liom a fheiscint, agus ní iriseoir mé, ní bhfaighimid aon ola ón Phacastáin. Is allmhaireoirí ola iad.

Aon duine a thuigeann an fuath do Bush (agus do Mheiriceá) a bhíonn ann, tuigeann an duine sin nach bhfuil fíricí tabhachtach ar bith in eagarfhocail ná scéalta nuachta...is fuath leo iadsan, freisin.

Eagarfhocal ar eagarthocal Lá Nua: Cacamas.

Ní dóigh liom go mbeidh aon mhaith le teacht as cainteanna Annapolis, d'ainneoin iarracht maith Bush. Mar a dúirt mé inné. Ní dóigh le CÓL agus Lá Nua gur fiú do Bush aon rud a dhéanamh, mar is Bush é. Muise.

“Uttering lines that send liberals into paroxysms of rage, otherwise known as ‘citing facts,’ is the spice of life. When I see the hot spittle flying from their mouths and the veins bulging and pulsing above their eyes, well, that’s when I feel truly alive.” - Ann Coulter

Monday, November 26, 2007

al-Dura, Iosrael agus Annapolis

Mar a tharla le mórán de na Cause Celibre in aghaidh Iosrael, ba bhréagach an líomhain seo gur mharaigh na hIosraeligh buachaill óg darb ainm al-Dura. Ní bheidh síocháin ann riamh agus a leithéid sin ar siúl. Is léir nach bhfuil suim ar bith ag mórán daoine san Eoraip, agus dar ndóigh sa mheán-oirthear, i síocháin le hIosrael.

Ach fós, beidh cruinniú mór thíortha an domhain ar bun i Meiriceá, sa chathair Annapolis. Is iomaí tír a bheidh páirteach ann. Dóbair gur thug na hArabaigh cead ar bith dá chéile freastal air. Agus ní léir go bhfuil údarás ar bith ag Údarás na bPalaistíneach. An rud is mó lena bhfuiltear ag súil as ná ráiteas go mbeidh Iosrael agus na Palaistínigh sásta "próiseas síochána" eile a chur ar bun.

Tá gach rud ina phraiseach do na Palaistínigh ón uair gur roghnaigh siad sceimhlitheoirí oscailte mar rialtas. Ach an bhfuil cúrsaí dona go leor fós go mbeidh siad dáiríre faoin síocháin? An mbeidh naimhde Arabacha Iosrael sásta leis sin riamh? Ní fheadar. Dá mbeadh gach duine i ndáiríre, bheadh seans ann. Ach is breá le daoine a gcuid drochchlaonta agus scéalta uafásacha faoi na Giúdaigh, faraor. Tá súil agam go bhfuil seans éigin ann. Ach nílim an-dóchasach fós.

Tuesday, November 20, 2007

Comhar

Mar a tharla, tá mo litir in Comhar na míosa seo, ag cuir in iúl cé chomh mí-shásta agus a bhí mé faoin alt maslach sin le Seán Ó hÉalaí. B'fhearr liom leithscéal, ach is dócha go bhfuilim sásta leis sin. Deir an t-eagarthóir ina dhiadh nach ndéantar aon chinsireacht ar thuairimí in comhar. Ach deirim fós, dá mbeadh alt faoin homaighnéasach, nó faoin lucht siúil, nó grúpa eile ar bith, ní bheadh siad sásta an bhiogóideacht chéanna a chur i gcló.

Is iomaí rud fiúntach a bhíonns in Comhar, agus is mór an trua nach mbíonn an t-eagarthóir níos cúramaí maidir le hábhar mar seo.