Showing posts with label cearta daonna. Show all posts
Showing posts with label cearta daonna. Show all posts

Wednesday, January 18, 2012

Apologia Altera Pro Vita Israel

Cúpla focal nua daoibh, b'fhéidir. Cosúil le hasbara... Fuair mé an focal Eabhraise sin ar bhlagmhír de chuid Grá Faoi Ghruaim, agus fuair sise ar Nótaí Imill é, agus fuair seisean ó shuíomh frith-Iosraelach é, a úsáideann focal eile iasachta, apartheid (dá dtuigfidís é!).

Is oth liom a rá gur féidir le duine deas rudaí olca a rá is a smaoineamh. Fiú i ngan fhios dó. Go háirithe nuair a bhíonn claonadh seanbhunaithe i gceist, atá domhainfhréamhaithe sa tsochaí. Agus droch-chlaonadh in aghaidh Iosrael a fhaightear go rí-mhinic i measc na nÉireannach, faraor. Tá an mhír seo ann mar fhreagra ar an méid a scríobhadh ar GFG.

Dar le loighic na blagmhíre sin, níl meas ar bith ag rialtas na hÉireann ar thiománaithe! Mar goidtear carranna in Éirinn! Mar nuair a dhéantar rud mídhleathach in Iosrael, tá an tír go léir ciontach as, de réir dealraimh. Níl sé de cheart ag fir Iosrael, fiú na diancheartchreidmhigh, mná a bhrú go cúl an bhus. Agus cuireadh cosc ar an duine sa scéal áirithe atá i gceist. Sea, is sean nós Giúdach na mná a choimeád scaraithe ó na fir, agus ba mhaith le roinnt daoine sin a chur i bhfeidmh sa tsochaí go léir. Ach ní tharlóidh.

Dar ndóigh, bíonn an dearcadh céanna sin ag an móramh sna tíortha mórthimpeall ar Iosrael. Is beag ceart a bhíonn ag bean sna tíortha Muslamacha. Ach is cuma sin, is dócha - fiú go mbíonn a leithéid "dleathach" agus brúite ar an uile bhean sna tíortha sin...

Tá cearta daonna láidir in Iosrael. Tá gach saghas duine ann. Tá meas ar an dlí is ar an duine ansin, fiú ar dhaoine a bhfuil nósanna acu atá glan díreach in aghaidh chreideamh mhóramh na nGiúdach. Deirtear, mar shampla, gur Tel Aviv an chaithear aereach is fearr ar domhain. Cá bhfuil a leithéid i dtír Mhuslamach? Bhuel, dar ndóigh, maraítear daoine aeracha sna tíortha sin...

Rud eile a mhaítear ná go bhfuil Iosrael, a bhfuil na milliúin naimhde mórthimpeall uirthi agus a bhíonn faoi bhagairt a báis i gcónaí, tír atá 'faoi léigear,' mar atá, maítear, má thuigim i gceart é, go bhfuil na hArabaigh faoi léigear aicise. Is ait an mac an saol.

Ach fiú go bhfuil na fíricí trína chéile, tá fadhb eile ag GFG. Níor cheap mé go raibh cead ag muintir na hÉireann locht a fháil ar cheartchreidmhaigh radacacha Iosrael - nó fiú ar chreideamh éinne sa bhaile... mar tá an chéad chéim i dtro Searagha ina dlí, nó nach bhfuil? Ní cheadaítear don Éireannach ceartchreidmheach aon rud olc a rá faoi chreideamh ar bith, nó an bhfuil dul amú orm? Tá níos mó saoirse in Iosrael (cé go bhfuil dlí cosúil leis ann (alt 173 sa chód), nach gcuirtear i leith éinne, le fírinne).

Is léir d'aon duine nach bhfuil réamhchlaonadh air, go bhfuil cearta ag mná in Iosrael, nach bhfuil aon apartheid ansin, nach bhfuil Iosrael ag ionsaí a comharsana ach go bhfuil sí féin timpeallaithe le tíortha neamhdeacha. An scéal ar fad atá bun os cion ag GFG sa mhír thuasluaite, dar liom. Aontaím léi gur olc an rud é mná a chur faoi chois. Is féidir, ámh, seasamh a dhéanamh in aghaidh ruda oilc gan rudaí olca a rá faoi dhaoine neachchiontacha. Tá meas agam ar na dea-smaointe a fhaightear ar an mblag sin. Ach mar ba mheasla poiblí ar Iosrael an mhír sin, bhí gá agam freagra poiblí a dhéanamh. Ar son na fírinne, mar hasbara, apologia.

Mar aguisín:

Seo scéal faoi fhadhbanna leis na lonnaitheoirí radacacha Iosraelacha. Déan comporáid leis an scéal seo faoi na mná Palaistíneacha. Tá difear an-mhór idir an dá phobal, dar liomsa.

Is rud dearfach é hasbara, dála an scéil.