‘Sé an nós coitianta, go háirithe i measc lucht na hagóide, meon olc a chur i leith gach aon duine nach bhfuil ar aon intinn leo. Mar sin, más féidir go ndearna George Bush rud mar chogadh a fhearadh ar dhroch-chúis nó chúis mhaith, ní bhíonn amhras ag éinne díobh siúd gur cúis olc a bhíonn ann. Cumann siad na cúiseanna seo as an aer, seachas aon cheann a thabhairt do chúis mhaith, cé go mbíonn Bush ag maíomh gurb iad cúiseanna maithe a bhíonn ann. Mar sin, agus iad neamh-thoilteanach éisteacht le focail na ndaoine nach n-aontaíonn leo, mar is cinnte leo gur bréagacha iad, agus iad ag cumadh na mbréag chun an droch-chúis a chur ina leith, déanann lucht an bhréagnaithe bréagadóirí díobh féin. Ach ní dhéanann siadsan é ar dhroch-chúis, an dtuigeann tú.
Dia idir sinn agus an t-olc.
Tuesday, March 21, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment